Fred MacMurray
| |
| Imię i nazwisko |
Fredrick Martin MacMurray |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Współmałżonek |
Lillian Lamont |
| Lata aktywności |
1929–1978 |
Fredrick Martin MacMurray (ur. 30 sierpnia 1908 w Kankakee, zm. 5 listopada 1991 w Santa Monica) − amerykański aktor, nominowany do Złotego Globu za rolę w filmie Latający profesor[1].
8 lutego 1960 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdujące się przy 6421 Hollywood Boulevard[2][3].
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Kankakee w Illinois jako syn Malety (z domu Martin) i skrzypka Fredericka Talmadge MacMurraya[4]. Kiedy MacMurray był niemowlęciem, jego rodzina przeniosła się do Madison w Wisconsin, gdzie jego ojciec uczył muzyki. Potem przenieśli się do Beaver Dam. Jako uczeń Beaver Dam High School MacMurray grał na rogu barytonowym w zespole American Legion. W przerwach między semestrami pracował w fabryce konserw z grochu, zarabiając wystarczająco dużo, aby kupić saksofon, na którym grał w swoim własnym trzyosobowym zespole Mac’s Melody Boys[4].
Uczęszczał do szkoły w Quincy w Illinois, gdzie grał w piłkę nożną i baseball, występował w drużynie lekkoatletycznej. Za swoje osiągnięcia został odznaczony Medalem Legionu Amerykańskiego i uczęszczał do Carroll College w Waukesha w Wisconsin w ramach stypendium sportowego Legionu Amerykańskiego. Jednak był tak zajęty grą w piłkę nożną i pracą muzyka sześć wieczorów w tygodniu, że nie miał czasu na naukę, więc w 1926 porzucił studia i przeprowadził się do Chicago. Zainteresował się pracą rysownika gazetowego, zapisując się na wieczorowe studia w Chicago Art Institute[5], utrzymując się ze sprzedaży kijów golfowych w domu towarowym i gry na saksofonie tenorowym z zespołem tanecznym Royal Purples Jacka Higginsa z Uniwersytetu Loyola[6]. Wkrótce dołączył do wodewilowego zespołu California Collegians, w którym zaprezentował swoje umiejętności jako wokalista, saksofonista i klaun[4].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W 1930 wystąpił na Broadwayu w rewii Troje to tłum[7] u boku Freda Allena i Cliftona Webba. W 1933 zagrał studenta kalifornijskiego w przedstawieniu broadwayowskim Roberta[7] z Sydneyem Greenstreetem i Bobem Hope. Przez ponad cztery dekady ucieleśniał Everymana w szeregu popularnych komedii i musicali, w tym Remember the Night (1940) i Jajko i ja (1947), a także w serii uwielbianych występów na żywo Disneya – filmy akcji, takie jak Latający profesor (1961) i sitcom familijny ABC/CBS Moi trzej synowie (My Three Sons, 1960–1972)[8]. Przystojny i uprzejmy, był idealnym romantycznym partnerem na ekranie dla niektórych z największych gwiazd Hollywood, w tym Claudette Colbert i Carole Lombard. MacMurray jako uczciwy młody człowiek był tak wiarygodny, że wydawało się mało prawdopodobne, aby potrafił zagrać cokolwiek innego. Pogląd ten rozwiał jego chłodny charakter w roli skazanego na zagładę mordercy w kryminale noir Podwójne ubezpieczenie Billy’ego Wildera (1944). Równie skutecznie odniósł sukces w portretowaniu Everymana z drugiej strony, uwiedzionego pokusą władzy, prestiżu i seksu w dramacie wojennym Edwarda Dmytryka Bunt na okręcie (1954) i komedii Garsoniera Wildera (1960).
Twarz komiksowego superbohatera, Kapitana Marvel, była wzorowana na twarzy aktora[9].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był dwukrotnie żonaty. 20 czerwca 1936 zawarł związek małżeński z Lillian Lamont, która zmarła 22 czerwca 1953. 28 czerwca 1954 poślubił June Haver, z którą adoptował dwie córki − Kathryn i Laurie.
Po ponad dziesięciu latach walki z białaczką, zmarł 5 listopada 1991 w Santa Monica na zapalenie płuc w wieku 83 lat[10].
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 1938: Sing You Sinners jako David Beebe
- 1940: Remember the Night jako John Sargent
- 1942: The Lady Is Willing jako doktor Corey McBain
- 1942: Star Spangled Rhythm jako Frank w skeczu o grze w karty
- 1942: Podwójne ubezpieczenie jako Walter Neff
- 1947: Jajko i ja jako Bob MacDonald
- 1954: Bunt na okręcie jako Tom Keefer
- 1959: Na psa urok jako Wilson Daniels
- 1960: Garsoniera jako Jeff D. Sheldrake
- 1961: Latający profesor jako profesor Ned Brainard
- 1978: Rój jako major Clarence Tuttle
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fred MacMurray Awards. AllMovie. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ Fred MacMurray. Walk of Fame. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ Burt A. Folkart: Hollywood Star Walk: Fred MacMurray. „Los Angeles Times”, 6 listopada 1991. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ a b c Fred MacMurray Biography (1908–1991). Encyclopedia.com. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ Fred MacMurray Biography. AllMovie. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ Martin Weil: Actor Fred MacMurray Dies at 83. „Washington Post”, 6 listopada 1991. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ a b Fred MacMurray. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-05-02]. (ang.).
- ↑ Fred MacMurray. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ Charles Coletta: Encyclopedia of Comic Books and Graphic Novels. M. Keith Booker (red.). Wyd. 2. Santa Barbara: Greenwood, maj 2010, s. 84-86. ISBN 978-0-313-35746-6. (ang.).
- ↑ Peter B. Flint: Fred MacMurray Is Dead at 83; Versatile Film and Television Star. „The New York Times”, 6 listopada 1991. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Fred MacMurray w bazie IMDb (ang.)
- Fred MacMurray w bazie Filmweb
- Fred MacMurray w bazie Notable Names Database (ang.)
- Fred MacMurray w bazie Discogs.com (ang.)