Gaspare Visconti
| Arcybiskup Mediolanu | |
| |
| Data urodzenia |
1538 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 stycznia 1595 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup Mediolanu | |
| Okres sprawowania |
12 listopada 1584–12 stycznia 1595 |
| Wyznanie |
rzymskokatolickie |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
13 grudnia 1584 |
| Data konsekracji |
13 grudnia 1584 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Gaspare Visconti (ur. 1538, zm. 12 stycznia 1595) – arcybiskup Mediolanu od 1584 do 1595 roku.
Wczesne lata życia[edytuj | edytuj kod]
Urodzony w roku 1538 w szlacheckiej rodzinie Visconti[1], Gaspare Visconti zdobył tytuł Doctor Utriusque Iuris na Uniwersytecie w Pawii, gdzie został profesorem prawa. Rozpocząwszy karierę kościelną, przeniósł się do Rzymu, otrzymał miejsce auditora (sędziego) Roty Rzymskiej. W roku 1580 papież Grzegorz XIII wyznaczył Viscontiego na swojego legata, aby przeprowadził dochodzenie w Zakonie Maltańskim i uspokoił spór dotyczący Wielkiego Mistrza Jeana de la Cassière. W roku 1583 powrócił z Malty do Włoch, 4 listopada 1584 roku został powołany na biskupa Novary, będąc poleconym papieżowi przez św. Karola Boromeusza[2].
Arcybiskup Mediolanu[edytuj | edytuj kod]
Arcybiskup Mediolanu Karol Boromeusz zmarł w nocy z 3 na 4 listopada 1584 roku, a już 28 listopada papież przeniósł Gaspare Viscontiego z diecezji w Novarze, gdzie jeszcze nie został wprowadzony, do Mediolanu. 13 grudnia 1584 roku został konsekrowany na biskupa przez kardynała Tolomeo Gallio[3]. Wprowadzony został formalnie do Mediolanu w dniu 22 lipca 1585 roku[4].
W czasie arcybiskupstwa Viscontiego wiele zgromadzeń zakonnych otwarło w archidiecezji swoje klasztory, np. Kameduli w roku 1590 i Kamilianie w 1594[4]. W roku 1594 Visconti opublikował nowe wydanie Mszału Ambrozjańskiego, którego przygotowywanie rozpoczął jeszcze pod okiem Karola Boromeusza[4].
Idąc dalej śladami Boromeusza, arcybiskup zwołał sześć synodów diecezjalnych, zapoczątkował wizyty pastoralne we wszystkich podległych mu diecezjach, wzniósł nowe kościoły, np. Santa Saria in Paradiso w Mediolanie i kościół w Montevecchia oraz wybudował szpital Bonifratrów w Mediolanie[2]. Podczas swojego pasterzowania jako biskup Visconti napotykał również na trudności, wciąż porównywany z Karolem Boromeuszem[5].
Gaspare Visconti zmarł 12 stycznia 1595 w Mediolanie, pochowany został w Południowej nawie katedry w Mediolanie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fausto Ruggeri: I Vescovi di Milano. Milano: NED, 1991, s. 63. ISBN 88-7023-154-2. (wł.).
- ↑ a b c Eugenio Cazzani: Vescovi e arcivescovi di Milano. Milano: Massimo, 1996, s. 230–233. ISBN 88-7030-891-X. (wł.).
- ↑ Archbishop Gaspare Visconti [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-02-18] (ang.).
- ↑ a b c Paolo Colussi: Storia di Milano; Cronologia di Milano dal 1576 al 1600. [dostęp 2017-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (wł.).
- ↑ Visconti, Filippo. W: Antonio Rimoldi: Dizionario della Chiesa Ambrosiana. T. 6. Milano: NED, 1993, s. 3966. ISBN 88-7023-102-X. (wł.).