Genowefa z Paryża

Święta
Genowefa z Paryża

Geneviève

dziewica święta mniszka
Data i miejsce urodzenia	ok. 422 Nanterre
Data i miejsce śmierci	500 lub 502 Paryż
Czczona przez	Kościół katolicki Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	3 stycznia (kat.) 3/16 stycznia (praw.)
Atrybuty	anioł i księga, czasza, kądziel, kij pasterski, owca, dwa klucze, medalik
Patronka	Paryża, Francji, dziewic, pasterzy, producentów świec woskowych, rybaków, rzemieślników, właścicieli składów win, żołnierzy, chorych na choroby zakaźne
Szczególne miejsca kultu	Kościół St Étienne du Mont w Paryżu

Genowefa z Paryża, cs. Prepodobnaja Żeniewiefa (ur. ok. 422 w Nanterre, zm. 3 stycznia 500 lub 502 w Paryżu) – mniszka, święta Kościoła katolickiego i prawosławnego, patronka Francji.

Życie

Św. Genowefa, ikona przedstawia sceny z życia świętej.

Życie Genowefy obrosło wieloma legendami. Urodziła się w Nanterre pod Paryżem. Pochodziła z drobniejszej arystokracji lub była dzieckiem zamożnych rolników. Gdy miała 7 lat przybył tam biskup Auxerre św. German. Zauważył on Genowefę w tłumie, który zebrał się wokół niego i przepowiedział jej, że zostanie świętą. Wręczył jej medalik (lub krzyżyk) z którym się nigdy nie rozstawała. Po śmierci rodziców Genowefa w wieku ok. 15 lat przeniosła się do Paryża (noszącego wtedy nazwę Lutecja). Tam z rąk miejscowego biskupa otrzymała welon dziewicy poświęconej Bogu. Prowadziła życie ascetyczne, przepełnione modlitwą i wyrzeczeniami. W 451 r. w okolice Paryża nadciągnęły oddziały Hunów pod wodzą Attyli. Mieszkańcy chcieli opuścić miasto. Genowefa zachęcała ich do postu i modlitwy i przepowiedziała, że miasto zostanie ocalone. Rzeczywiście, Hunowie skierowali się w inną stronę. Podczas oblężenia miasta przez Franków zorganizowała dowóz żywności. Zmobilizowała ludność do rozpoczęcia budowy bazyliki Saint-Denis.

Legenda

Według legendy, gdy modliła się, diabeł żeby jej przeszkodzić, zdmuchiwał jej świecę, ale anioł zapalał ją z powrotem.

Patronat

Jest główną patronką Paryża i Francji oraz dziewic, pasterzy, producentów świec woskowych, rybaków, rzemieślników, właścicieli składów win, żołnierzy, chorych na choroby zakaźne i dur brzuszny.

Dzień obchodów

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 3 stycznia.

Cerkiew prawosławna wspomina świętą mniszkę 3/16 stycznia, tj. 16 stycznia według kalendarza gregoriańskiego.

Figura św. Genowefy w kościele St-Etienne-du-Mont

Ikonografia

Święta Genowefa jest przedstawiana:

• jako młoda pasterka pasąca owce,
• jako młoda mniszka,
• z dwoma kluczami Paryża u pasa,
• gdy przywraca niewidomemu wzrok,
• ze świecą.

Atrybuty

Jej atrybutami są: anioł i księga, czasza, kądziel, kij pasterski, owca, dwa klucze, medalik.

Kościół St Etienne du Mont w Paryżu

Sarkofag św. Genowefy.

Relikwiarz św. Genowefy.

Relikwie i sanktuaria

Genowefa została pochowana na podmiejskim cmentarzu Lucotius. Nad jej grobem Chlodwig I wzniósł kościół pod jej wezwaniem. Został on przebudowany w 1757 r. Podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej zamieniono go na Panteon, a relikwiarz św. Genowefy spalono w 1793 r. Obecnie miejscem jej kultu jest kościół St-Etienne-du-Mont, gdzie przechowywane są resztki jej sarkofagu. W 1997 r. kościół odwiedził Jan Paweł II i odprawił tam mszę w ramach Światowych Dni Młodzieży.

Zobacz też

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• święci prawosławni

Bibliografia

• Bożena Mazur. Poczet świętych i błogosławionych. Publicat SA, 2005, str. 53, ISBN 83-245-0187-8
• Święta Genowefa, dziewica na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 2010-01-12]
• mniszka Genowefa na cerkiew.pl (opr. Jarosław Charkiewicz)