Gernrode (Quedlinburg)

Stadt Gernrode
	Dzielnica Quedlinburga
	Herb
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Saksonia-Anhalt
Powiat	Landkreis Harz
Miasto	Quedlinburg
W granicach Quedlinburga	1 stycznia 2014
Powierzchnia	34,06 km²
Wysokość	217 m n.p.m.
Populacja (31 grudnia 2009); • liczba ludności	; 3710
• gęstość	109 os./km²
Strefa numeracyjna	039485
Kod pocztowy	06507
Tablice rejestracyjne	HZ
	Położenie na mapie Saksonii-Anhaltu Stadt Gernrode
	Położenie na mapie Niemiec Stadt Gernrode
	51°43′00″N 11°08′00″E/51,716667 11,133333
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Stadt Gernrode – dzielnica miasta Quedlinburg w Niemczech, w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, w powiecie Harz. Do 31 grudnia 2013 jako miasto siedziba wspólnoty administracyjnej Gernrode/Harz. Leży u podnóża Harzu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki miejscowości wiążą się z założeniem w 960 r. przez margrabiego Gero żeńskiego klasztoru św. Cyriaka, wraz z obwarowaniami. W 961 roku, klasztor został objęty protektoratem cesarza Ottona I. Dwa lata później Gero przyniósł z Rzymu do klasztoru relikwie św. Cyriaka. Sam margrabia został tu pochowany.

W roku 1188 w obrębie Gernrode konsekrowano drugi kościół – pw. św. Szczepana. Z danych źródłowych wiemy, iż w tym samym roku był obecny w Gernrode cesarz Fryderyk Barbarossa, który ufundował dzwon dla nowego kościoła.

Od XV wieku miasto znalazło się w obrębie księstwa Anhalt. W 1545 r. Gernrode wzniesiono browar, piwo warzono w tym mieście do XIX wieku, Od XI do XVIII wieku w pobliskich okolicach wydobywano srebro. Ponadto, w XIX w. w mieście znajdowały się ośrodki produkcji zapałek oraz pistoletów.

W 1887 roku Gernrode zostało połączone z Quedlinburgiem wąskotorową linią kolejową (Selketalbahn), która funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Prowadzi dalej przez miasto Harzgerode do Hasselfelde.

Do 31 grudnia 2010 burmistrzem był Detlef Kunze. 1 stycznia 2011 miasto przyłączono do Quedlinburga i stało się automatycznie jego dzielnicą. 19 lutego 2013 sąd Landesverfassungsgericht w Dessau-Roßlau uznał jego przyłączenie za sprzeczne z konstytucją^[1].

1 stycznia 2014 przyłączone do Quedlinburga^[2].

Zabytki i atrakcje[edytuj | edytuj kod]

Głównym zabytkiem dzielnicy jest dawny zespół klasztorny z kościołem Świętego Cyriaka (St. Cyriacus), reprezentujący styl przedromański, najwcześniejszy zachowany przykład architektury ottońskiej w Niemczech. Oprócz kościoła zachowały się także pozostałości zabudowań klasztornych (północne skrzydło krużganków). Zachowała się również fragmentarycznie jedna z bram – kamienny łuk, na którego kluczu znajduje się płaskorzeźba w postaci maski.

Z dawnego kościoła farnego Świętego Szczepana zachowała się jedynie wieża z dzwonem fundowanym przez cesarza Barbarossę. Zespół zabudowań o konstrukcji szkieletowej reprezentuje przede wszystkim:

ratusz z XIX w.
budynek luterańskiej szkoły elementarnej założonej w 1533

oraz przykład miejscowej sztuki ludowej – budynek fabryki zegarów z kukułką. W swojej architekturze przypomina dawny zegar z kukułką. Na bocznej elewacji o wysokości 14,5 m (wraz z wieżyczką) znajduje się duża tarcza zegarowa, powyżej okno w którym co kwadrans pojawia się kukułka.

Przy zabytkowych budynkach stacji kolejowej z XIX wieku znajdują się zabytkowe modele parowozów, oraz wagonów kolei wąskotorowej.