Przejdź do zawartości

Grabina (gmina Zagórów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grabina
osada
Ilustracja
Centrum wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

słupecki

Gmina

Zagórów

Liczba ludności (2004)

8

Strefa numeracyjna

63

Kod pocztowy

62-410[2]

Tablice rejestracyjne

PSL

SIMC

0301701

Położenie na mapie gminy Zagórów
Mapa konturowa gminy Zagórów, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Grabina”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Grabina”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Grabina”
Położenie na mapie powiatu słupeckiego
Mapa konturowa powiatu słupeckiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Grabina”
Ziemia52°06′43″N 17°54′46″E/52,111944 17,912778[1]
Przystanek autobusowy z rudy darniowej

Grabinaosada w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Zagórów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś jest typowym przykładem osadnictwa olęderskiego. Wraz z sąsiednimi wsiami (np. Łazińsk Pierwszy i Drugi) powstała w XVIII wieku. Kolonizatorzy zobowiązani byli do karczowania lasów i osuszania bagien. W zamian za czynsz cieszyli się wolnościami religijnymi i samorządem. Do dziś zachował się tutaj charakterystyczny dla osadnictwa olęderskiego krajobraz, będący mozaiką pól, lasów, samotnych zagród, ścieżek polnych i rowów wodnych. Kres tej wspólnocie położyła II wojna światowa i będące jej wynikiem wysiedlenia niemieckojęzycznej ludności po 1945. Pozostałością po Olędrach są budynki z drewna, cegły i rudy darniowej[3].

Okolice wsi były terenem wydobywania rudy darniowej przetapianej w miejscowych, prostych zakładach hutniczych.

W 1939 w pobliskim lesie członkowie Selbstschutzu dokonali bestialskiego mordu na Polakach, co upamiętnia stosowny pomnik.

Do 1954 roku siedziba gminy Trąbczyn. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Grabina, po jej zniesieniu w gromadzie Trąbczyn. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Grabina, po jej zniesieniu w gromadzie Trąbczyn. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa konińskiego.

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

W wyniku powojennych wysiedleń następuje stopniowa renaturyzacja dawnych terenów rolnych – na obszarach suchych zarastają one borami sosnowymi, a na wilgotnych olsami. U źródeł rzeki Bartosz odnowieniu uległy tereny bagienne, będące ostoją ptactwa. Występują tam m.in.: bocian biały, bocian czarny, żuraw, kszyk, dudek, a nawet bielik. W lasach i na wysokich wydmach w okolicy żyją m.in.: gacek wielkouchy, mroczek posrebrzony, dzięcioły (sześć gatunków), a także dziki, sarny i jelenie[3].

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Od 1943 do 1993 w miejscowości była stacja kolei wąskotorowej grabin na linii z Witaszyc. Ruch pasażerski zawieszono 29 czerwca 1991. Budynek z napisem stacyjnym i resztkami peronu istnieje do dziś, a w jego pobliżu znajduje się przystanek autobusowy zbudowany z rudy darniowej[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 37158
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 334 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b c tablica informacyjna w Grabinie, Ekomuzeum Doliny Warty i Puszczy Pyzdrskiej