Grodna (Wzgórza Łomnickie)
 Wzniesienie Grodna (w głębi po prawej stronie) widoczne od strony południowej z drogi do Karpacza. Na pierwszym planie miejscowość Sosnówka. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
506 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°50′10,0932″N 15°43′26,0768″E/50,836137 15,723910
| |
Grodna (506 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w południowej części Wzgórz Łomnickich, w środkowej części Kotliny Jeleniogórskiej.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wzniesienie położone w środkowej części Kotliny Jeleniogórskiej, w południowej części Wzgórz Łomnickich, około 1,1 km na wschód od centrum miejscowości Marczyce.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Grodna jest najwyższym wzniesieniem Wzgórz Łomnickich, górującym od wschodniej strony nad miejscowością Marczyce, a od południa nad Sosnówką na Wzgórzach Łomnickich. Wyrasta w kształcie niewielkiej, wyraźnie zaznaczonej kopuły, z lekko stromymi zboczami, w niewielkiej odległości od zbiornika Sosnówka, położonego po południowo-zachodniej stronie. Powierzchnia szczytowa jest wyraźnie zaznaczona, a najwyższy punkt wzniesienia jest łatwo rozpoznawalny. Położenie wzniesienia, kształt i wyraźnie podkreślona część szczytowa, czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.
Wzniesienie zaliczane jest do Korony Sudetów Polskich. Na szczycie wzniesienia hr. Henryk XXXVIII Reuß zu Köstritz z Nowego Dworu koło Kowar w 1806 r. wybudował punkt widokowy (romantyczną budowlę w formie ruiny gotyckiego zamku; niem. Heinrichsburg) z okrągłą wieżą widokową z blankami i dwiema izbami, pełniącymi funkcję schronu myśliwskiego. Jest to pseudogotycka baszta obronna, która w XIX w. stanowiła modne, romantyczne urozmaicenie krajobrazu. Założenie uzupełniły alejki spacerowe obsadzone drzewami i krzewami ozdobnymi. W 1816 r. Grodną odwiedziła księżna Izabela Czartoryska, bawiąca na kuracji w Cieplicach. Fakt ten opisała w swym dzienniku z podróży Dyliżansem przez Śląsk (wyd. w 1968 r.).
Grodna łączy się z mniejszymi wzniesieniami Wzgórz Łomnickich, takimi jak: Gaik, Wrona, Czubek, Skalista (Kopki).
U podnóża wzniesienia, po południowo-zachodniej stronie, położony jest zbiornik wody pitnej "Sosnówka".
Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]
Podłoże wzniesienia zbudowane z granitów karkonoskiego i uformowane w wyniku ich selektywnego wietrzenia. Na północnych i zachodnich zboczach poniżej szczytu występują okazałe granitowe skałki o 15-metrowej wysokości z kociołkami wietrzeniowymi: "Urwisko" oraz "Skalna Ściana" w kształcie muru skalnego o ponad 30-metrowej długość z naturalnym oknem skalnym.
Roślinność[edytuj | edytuj kod]
Całą powierzchnię szczytową oraz górne partie zboczy porasta las liściasty z domieszką drzew iglastych. Pozostałą część zboczy wzniesienia zajmują łąki.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez szczyt wzniesienia prowadzą szlaki turystyczne.
żółty – prowadzący z Jeleniej Góry do Sosnówki. Przez Grodną przebiega szlak
niebieski z Marczyc.
Ze skałki Urwisko położonej pod szczytem, przy niebieskim szlaku ponad zbiornikiem wodnym Sosnówka rozciąga się panorama na Grabowiec i Karkonosze oraz okoliczne wzniesienia i miejscowości.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 4. Kotlina Jeleniogórska, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 1999, ISBN 83-85773-31-2
- Sudety Zachodnie. Skala 1:75.000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Plan, 2003. wyd. II. ISBN 83-88049-21-6.
- Dolina Pałaców i Ogrodów. Kotlina Jeleniogórska, mapa turystyczna, skala 1:25 000, Wydawnictwo Turystyczne "Plan", Wyd. II, Jelenia Góra, 2006, ISBN 978-83-62917-37-2