Grzegorz Utrata

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Utrata
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1942
Rydułtowy

Naczelnik/Prezydent Żor
Okres

od 1 października 1977
do 17 października 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Zenon Wujek (jako naczelnik)

Następca

Maria Pałuchowska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Grzegorz Utrata (ur. 18 czerwca 1942 w Rydułtowach[1]) – polski działacz partyjny i samorządowy, nauczyciel, były I sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR i przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Rydułtowach, w latach 1977–1989 naczelnik i prezydent Żor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Herberta i Elżbiety. Ukończył szkołę podstawową i liceum w rodzinnym mieście, następnie studia z biologii w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Następnie do 1974 pracował jako nauczyciel tego przedmiotu w Szkole Podstawowej nr 1 i Liceum Ogólnokształcącym w Rydułtowach. W 1965 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił funkcje członka plenum i egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Rydułtowach, następnie pozostawał w nim sekretarzem ds. propagandy (od 1972) i I sekretarzem (1974–1975)[1]. Jednocześnie w latach 1974–1975 kierował rydułtowską Miejską Radą Narodową[2]. Pomiędzy 1975 a 1977 inspektor oświaty i szef Wydziału Kultury, Kultury Fizycznej i Turystyki w Urzędzie Miejskim w Żorach[3], był także instruktorem Związku Harcerstwa Polskiego[2].

1 października 1977 objął stanowisko naczelnika miasta i gminy Żory. W 1982 zostało ono przekształcone w funkcję prezydenta miasta po przekroczeniu liczby 50 tysięcy mieszkańców, jednocześnie spod jego władzy wyłączono gminę wiejską przekształconą w gminę Suszec. Prezydentem miasta pozostał do 17 października 1989, kiedy przeszedł na rentę inwalidzką. Następnie pracował jako nauczyciel biologii do przejścia na emeryturę w 1994[2]. W 1998 i 2002[4] wybierany do rady miejskiej Żor z ramienia SLD-UP, w 2006 nie uzyskał reelekcji. Wieloletni członek zarządu i prezes (2007–2008)[5] Towarzystwa Miłośników Miasta Żory, inicjator przedsięwzięć popularyzatorskich, a także współautor publikacji dotyczących historii regionalnej (w tym podręcznika historii)[6].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986)[2]. Wyróżniony m.in. Nagrodą Miejską Żor Phoenix Sariensis (2013)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2023-03-23].
  2. ↑ a b c d Edward Burcek, Władze miejskie Żor po powrocie do Polski, „Informator Towarzystwa Miłośników Miasta Żory”, 23, październik 1997, s. 36–37, ISBN 83-907590-2-0.
  3. ↑ Grzegorz Utrata. lubimyczytac.pl. [dostęp 2023-03-23].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2023-03-23].
  5. ↑ Członkowie. tmzz.zory.pl. [dostęp 2023-03-23].
  6. ↑ a b Teresa Pastuszek, Grzegorz Utrata, Wiesław Hudek, Tolos i Extral Aluminium – dobrze, że jesteście. zory24.pl, 7 lutego 2014. [dostęp 2023-03-23].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grzegorz_Utrata&oldid=70751409”