Gun Fight
| |
| Producent | |
|---|---|
| Wydawca | |
| Projektant |
Tomohiro Nishikado |
| Data wydania |
automat do gry: |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Rozdzielczość natywna |
256x224 |
| Parametry automatu | |
| System arcade |
system bramek logicznych (wersja oryginalna) |
| Procesor automatu |
8080 @ 1.9968 MHz (wersja amerykańska) |
| Ekran automatu |
Fujitsu MB14241, monochromatyczny |
Gun Fight (również jako Western Gun) – strzelanka na automaty produkcji japońskiej firmy Taito, projektu Tomohiry Nishikady, wydana w 1975 roku[1][2]. Zapisała się w historii gier komputerowych jako pierwsza gra przedstawiająca pojedynek między postaciami ludzkimi, a wersja amerykańska jako pierwszy automat wykorzystujący mikroprocesor[3][4].
Dwóch graczy wciela się w kowboi z Dzikiego Zachodu mierzących się w pojedynku rewolwerowym. Zdobywają punkty za każdą rundę, w której uda im się zastrzelić przeciwnika[1].
Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]
Sterowanie odbywa się za pomocą dwóch dżojstików dla każdego gracza. Prawy, główny joystick odpowiada za poruszanie postacią, a lewy za wybór kierunku strzału. Gdy postać zostaje trafiona, upada i pojawia się nad nią napis „GOT ME!” (ang. „TRAFIŁEŚ!”). Automat różni się od innych tym, że główny dżojstik znajduje się po prawej[1][3][5].
Strzelanie utrudniają przeszkody w postaci kaktusów i, na późniejszych poziomach, dyliżansów[6][3]. Amunicja jest ograniczona – każdy z graczy ma do dyspozycji 6 naboi na rundę. Gdy obu postaciom skończy się amunicja, runda kończy się bez rozstrzygnięcia. Wystrzelone naboje odbijają się od górnej i dolnej krawędzi ekranu, co można wykorzystać w swojej strategii rozgrywki[6][7].
Historia i odbiór[edytuj | edytuj kod]
Wersja amerykańska[edytuj | edytuj kod]
Oryginalna, japońska wersja automatu, została zbudowana z użyciem bramek logicznych, tak jak to było w przypadku większości ówczesnych automatów. Dave Nutting, programista Midway Games, tworząc wersję na potrzeby rynku amerykańskiego, zdecydował się oprzeć ją o mikroprocesor Intel 8080, co uczyniło ten automat pierwszym zbudowanym z użyciem mikroprocesora. Jego firma miała już wykupioną licencję na 8080 na potrzeby pierwszego flippera wykorzystującego mikroprocesor, The Spirit of ’76, i to było powodem wykorzystania konstrukcji Intela[4].
Nishikado, projektant oryginału, uważał, że jego wersja daje więcej radości graczom, ale spodobały mu się ulepszona grafika i płynniejsze animacje amerykańskiego portu[8]. Z tego powodu oparł swoje późniejsze tytuły o mikroprocesory, w tym na przykład strzelankę z 1978 roku Space Invaders[9].
W Stanach Zjednoczonych sprzedano ponad 8000 sztuk automatu[10].
Porty[edytuj | edytuj kod]
Gra została przeniesiona z automatów na wiele różnych platform. W 1978 Midway wbudowało Gun Fight w swoją konsolę Astrocade[11][5][6]. W tym samym roku David Crane zaprogramował swoją wersję gry pt. Outlaw, wydaną na Atari 2600 przez Atari i na 8-bitowe Atari przez APX[12][13]. Firma Sears wydała swoją wersję na Atari 2600 pt. Gunslinger w tym samym roku[14].
W 1981 Hofacker wydało oficjalny port gry na Atari 2600. W 1983 Epyx wydało kompilację gier Gun Fight i Sea Wolf II na 8-bitowe Atari[15]. W 1987 Interceptor Software wydało port Gun Fight na komputery domowe Commodore 64 i 128[16].
Wydana w 1985 na Commodore 64 gra The Duel była wyraźnie inspirowana i jest bardzo podobna do Gun Fight[17].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Stephen Totilo: In Search Of The First Video Game Gun. Kotaku, 2010-08-31. (ang.).
- ↑ Western Gun. Killer List of Video Games. (ang.).
- ↑ a b c William Cassidy: Gun Fight. GameSpy, 2002-05-06. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-24)]. (ang.).
- ↑ a b Steve Kent: The ultimate history of video games: from Pong to Pokémon and beyond: the story behind the craze that touched our lives and changed the world. Prima, 2001, s. 64. ISBN 0-7615-3643-4. (ang.).
- ↑ a b Shirley R. Steinberg, Boy Culture: An Encyclopedia, t. 1, ABC-CLIO, 2010, s. 451 [dostęp 2011-04-02] (ang.).
- ↑ a b c Rusel DeMaria, High score! The illustrated history of electronic games, McGraw-Hill Professional, 2003, s. 24–5 [dostęp 2011-04-02] (ang.).
- ↑ T.J. Deci: Gun Fight. AllGame. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-14)]. (ang.).
- ↑ Chris Kohler, Power-Up: How Japanese Video Games Gave the World an Extra Life, BradyGames, 2005, s. 19, Cytat: As a game, I thought our version of Western Gun was more fun. But just from using a microprocessor, the walking animation became much smoother and prettier in Midway's version. (ang.).
- ↑ Chris Kohler, Power-Up: How Japanese Video Games Gave the World an Extra Life, BradyGames, 2005, s. 19 [dostęp 2011-03-27] (ang.).
- ↑ Gun Fight [Upright model [Model 597]]. Gaming History, 2016-02-14. [dostęp 2017-06-29]. (ang.).
- ↑ T.J. Deci: Gunfight (Bally Professional Arcade). AllGame. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-14)]. (ang.).
- ↑ Brett Weiss, Classic home video games, 1972-1984: a complete reference guide, McFarland, 2007, s. 87 [dostęp 2011-04-02] (ang.).
- ↑ Outlaw / Howitzer – Personal Computer Museum. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-03)]. (ang.).
- ↑ Gunslinger. Atari Age. [dostęp 2017-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-01)]. (ang.).
- ↑ Atarimania – Gunfight. (ang.).
- ↑ T.J. Deci: Gunfight (Commodore 64/128). AllGame. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-14)]. (ang.).
- ↑ The Duel. lemon64.com. (ang.).