Haptodus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Haptodus
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

synapsydy

(bez rangi) Eupelycosauria
(bez rangi) Sphenacodontia
Rodzina

Sphenacodontidae

Rodzaj

Haptodus

Gatunki
  • H. baylei
  • ?H. garnettensis

Haptodus jest nazwą rodzajową zwierzęcia uznawanego za jednego z najstarszych przedstawicieli synapsydów.

Żył pod koniec karbonu i na początku permu (300-280 milionów lat temu) na obszarach północnej Pangei (szczątki znaleziono na terenie Niemiec i Stanów Zjednoczonych).

Dorosłe osobniki mierzyły od 0,6 do 1,5 metra długości, przy szacowanej wadze 3-30 kilogramów.

Był drapieżnikiem, polującym na owady oraz małe bezkręgowce.

Haptodus należał do pelykozaurów, czyli starszego z dwóch rzędów synapsydów (porównaj terapsydy). Obok cech pierwotnych, posiadał charakterystyczne cechy, takie jak wąska czaszka z masywnymi szczękami zaopatrzonymi w kilka rodzajów zębów (długie kły, siekacze, oraz zęby policzkowe, służące do cięcia), które wskazują, że należał do rodziny Sphenacodontidae. Należały do niej także późniejsze drapieżne formy: Sphenacodon i Dimetrodon. W przeciwieństwie do nich, u haptodusa wyrostki kręgosłupa nie były wydłużone. Był też z nich najmniejszy. Ponadto, występował głównie na wschodnich terenach Pangei (obecna Europa), podczas gdy Dimetrodon i Sphenacodon: na obszarze obecnej Ameryki Północnej.



← mln lat temu
Haptodus
←4,6 mld 541 485 443 419 359 299 252 201 145 66 23 2


Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]