Heinrich Müller (austriacki piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heinrich Müller
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1909
Austro-Węgry

Data śmierci

5 kwietnia 2000

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1927–1934 Wiener AC
1934–1940 Hungária Football Club
1940–1947 Austria Wiedeń
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1932–1933  Austria 5 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1945–1954 Austria Wiedeń
1956 Holandia
1958–1959 Willem II Tilburg
1960–1961 Willem II Tilburg
1963–1964 AEK Ateny
1964–1965 Austria Wiedeń
1971–1972 Austria Wiedeń
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Heinrich Müller (ur. 13 maja 1909, zm. 5 kwietnia 2000) – austriacki piłkarz, a także trener.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Müller karierę rozpoczynał w 1927 roku w zespole Wiener SC. Następnie grał w węgierskim klubie Hungária Football Club. W 1936 roku, a także w 1937 roku zdobył z nim mistrzostwo Węgier. W 1940 roku odszedł do Austrii Wiedeń, gdzie w 1947 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Austrii Müller zadebiutował 20 marca 1932 roku w wygranym 2:1 meczu Pucharu Dr. Gerö z Włochami. 2 października 1932 roku w wygranym 3:2 meczu tego samego pucharu z Węgrami strzelił pierwszego gola w kadrze. W latach 1932-1933 w drużynie narodowej rozegrał pięć spotkań i zdobył cztery bramki.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Müller karierę rozpoczynał w 1945 roku jako trener Austrii Wiedeń. Przez dziewięć lat zdobył z nią trzy mistrzostwa Austrii (1949, 1950, 1953) oraz dwa Puchary Austrii (1948, 1949). W 1956 roku został selekcjonerem reprezentacji Holandii. Po raz pierwszy i jedyny poprowadził ją 15 września 1956 roku w wygranym 3:2 towarzyskim meczu ze Szwajcarią.

Następnie Müller dwukrotnie trenował Willem II Tilburg, a w 1963 roku trafił do greckiego zespołu AEK Ateny. W 1964 roku zdobył z nim Puchar Grecji. W tym samym roku odszedł z klubu. Potem dwukrotnie prowadził Austrię Wiedeń, która była jego ostatnim klubem w karierze.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]