Herb Węglińca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Węglińca
Ilustracja
Typ herbu

miejski

Herb Węglińca – jeden z symboli miasta Węgliniec i gminy Węgliniec w postaci herbu, ustanowiony uchwałą nr 53/XVIII/95 Rady Gminy i Miasta Węgliniec z 31 sierpnia 1995. Zapisy uchwały potwierdzono w 2003 roku w Statucie Gminy Węgliniec[1]

Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]

W skład herbu wchodzi otok (bordiura) barwy czerwonej z napisami koloru białego: w górnej części Węgliniec, natomiast w dolnej - Gmina i Miasto. Napisy są wykonane wersalikami. Wewnętrzna część tarczy herbowej jest podzielona w pas na dwie równe części: górną koloru niebieskiego i dolną koloru żółtego. W górnej części przedstawiony jest symbol koła jezdnego z częścią osi wagonu kolejowego w kolorze żółtym oraz czarnym. W dolnej części widnieją symbole trzech sosen koloru jasnozielonego, ustawionych obok siebie, z czego środkowa sosna jest nieco większa od dwóch skrajnych[1].

Symbolika herbu Węglińca nawiązuje do historii miasta:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Uchwała nr 35/VI/03 Rady Gminy i Miasta Węgliniec z dnia 12.03.2003 r w sprawie Statutu Gminy i Miasta Węgliniec. DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO, 2003-04-30. [dostęp 2020-07-03].
  2. Krzysztod Mazurski. Z przeszłości Węglińca. „Wędrowiec. Wrocławskie zeszyty krajoznawcze”. 1-2/1996, s. 56-61. Wrocław: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. 
  3. Historia parafii. Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Węglińcu. [dostęp 2014-01-06].