Hieorhij Wronski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hieorhij Wronski
Георгій Вронскі
Pełne imię i nazwisko

Hieorhij Michajławicz Wronski

Data i miejsce urodzenia

1 maja 1942
Boryczewicze

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2000
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

Partia Komunistów Białoruska

Następca

wybory nie odbyły się

Przewodniczący Pińskiej Rejonowej Rady Deputowanych
Okres

od 1995
do 1996

Hieorhij Michajławicz Wronski (biał. Георгій Міхайлавіч Вронскі, ros. Георгий Михайлович Вронский, Gieorgij Michajłowicz Wronski; ur. 1 maja 1942 w Boryczewiczach k. Pińska) – białoruski polityk, komunistyczny działacz partyjny i nauczyciel, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 maja 1942 roku we wsi Boryczewicze, na terytorium okupowanym przez III Rzeszę, w ówczesnym pińskim komisariacie rejonowym, w Komisariacie Generalnym Wołyń-Podole, w Komisariacie Rzeszy Ukraina[a]. W 1971 roku ukończył Brzeski Instytut Pedagogiczny, uzyskując wykształcenie nauczyciela biologii. W 1984 roku ukończył Mińską Wyższą Szkołę Partyjną. W latach 1964–1971 pracował jako nauczyciel w Grywnowickiej Szkole Średniej, kierownik działu nauczania w Boryczewickiej Szkole Średniej. W latach 1971–1979 był lektorem, kierownikiem wydziału organizacyjnego w Pińskim Komitecie Rejonowym Komunistycznej Partii Białorusi (KPB). W latach 1979–1991 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Rejonowego Komitetu Wykonawczego, przewodniczącego Rejonowego Komitetu Kontroli Społecznej, II, I sekretarz Pińskiego Komitetu Rejonowego KPB. W latach 1991–1995 był kierownikiem wydziału[1] (w 1995 roku był to Wydział Opieki Społecznej)[2] Pińskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1995–1996 pełnił funkcję przewodniczącego Pińskiej Rejonowej Rady Deputowanych[1]. W 1995 roku był członkiem Partii Komunistów Białoruskiej[2].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Łohiszyńskiego Okręgu Wyborczego Nr 32[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Budownictwa Państwowego i Samorządu Lokalnego[4]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[5]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Budownictwa Państwowego, Samorządu Lokalnego i Regulaminu[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Hieorhij Wronski jest żonaty[1]. W 1995 roku mieszkał w Pińsku[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Jednostka administracyjna istniejąca de facto. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego – w powiecie pińskim województwa poleskiego II Rzeczypospolitej, pod okupacją III Rzeszy. Z punktu widzenia władz ZSRR – w obwodzie pińskim Białoruskiej SRR, pod okupacją III Rzeszy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.