Hieorhij Wronski
Pełne imię i nazwisko |
Hieorhij Michajławicz Wronski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1942 |
Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji | |
Okres |
od 27 listopada 1996 |
Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
Okres |
od 9 stycznia 1996 |
Przynależność polityczna | |
Następca |
wybory nie odbyły się |
Przewodniczący Pińskiej Rejonowej Rady Deputowanych | |
Okres |
od 1995 |
Hieorhij Michajławicz Wronski (biał. Георгій Міхайлавіч Вронскі, ros. Георгий Михайлович Вронский, Gieorgij Michajłowicz Wronski; ur. 1 maja 1942 w Boryczewiczach k. Pińska) – białoruski polityk, komunistyczny działacz partyjny i nauczyciel, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 1 maja 1942 roku we wsi Boryczewicze, na terytorium okupowanym przez III Rzeszę, w ówczesnym pińskim komisariacie rejonowym, w Komisariacie Generalnym Wołyń-Podole, w Komisariacie Rzeszy Ukraina[a]. W 1971 roku ukończył Brzeski Instytut Pedagogiczny, uzyskując wykształcenie nauczyciela biologii. W 1984 roku ukończył Mińską Wyższą Szkołę Partyjną. W latach 1964–1971 pracował jako nauczyciel w Grywnowickiej Szkole Średniej, kierownik działu nauczania w Boryczewickiej Szkole Średniej. W latach 1971–1979 był lektorem, kierownikiem wydziału organizacyjnego w Pińskim Komitecie Rejonowym Komunistycznej Partii Białorusi (KPB). W latach 1979–1991 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Rejonowego Komitetu Wykonawczego, przewodniczącego Rejonowego Komitetu Kontroli Społecznej, II, I sekretarz Pińskiego Komitetu Rejonowego KPB. W latach 1991–1995 był kierownikiem wydziału[1] (w 1995 roku był to Wydział Opieki Społecznej)[2] Pińskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1995–1996 pełnił funkcję przewodniczącego Pińskiej Rejonowej Rady Deputowanych[1]. W 1995 roku był członkiem Partii Komunistów Białoruskiej[2].
Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]
W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Łohiszyńskiego Okręgu Wyborczego Nr 32[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Budownictwa Państwowego i Samorządu Lokalnego[4]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[5]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Budownictwa Państwowego, Samorządu Lokalnego i Regulaminu[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Hieorhij Wronski jest żonaty[1]. W 1995 roku mieszkał w Pińsku[2].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jednostka administracyjna istniejąca de facto. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego – w powiecie pińskim województwa poleskiego II Rzeczypospolitej, pod okupacją III Rzeszy. Z punktu widzenia władz ZSRR – w obwodzie pińskim Białoruskiej SRR, pod okupacją III Rzeszy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Kto… ↓, s. 289
- ↑ a b c d Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №35-XIII. busel.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-28)]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
- Absolwenci Brzeskiego Instytutu Pedagogicznego
- Absolwenci Mińskiej Wyższej Szkoły Partyjnej
- Białoruscy nauczyciele
- Członkowie Komunistycznej Partii Białorusi
- Członkowie Partii Komunistów Białoruskiej
- Deputowani do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
- Deputowani do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
- Deputowani do rejonowych rad deputowanych Białorusi
- Ludzie związani z Pińskiem
- Urodzeni w 1942