Huta (powiat chełmski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Huta
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

chełmski

Gmina

Wojsławice

Liczba ludności (2021)

231[2][3]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-120[4]

Tablice rejestracyjne

LCH

SIMC

0109961[5]

Położenie na mapie gminy Wojsławice
Mapa konturowa gminy Wojsławice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Huta”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Huta”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Huta”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Huta”
Ziemia50°56′09″N 23°36′14″E/50,935833 23,603889[1]

Hutawieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Wojsławice[5][6].

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Huta, po jej zniesieniu w gromadzie Wojsławice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa chełmskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Wojsławice[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 278 mieszkańców i była drugą co do wielkości miejscowością gminy[8].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy wieś Huta występuje w źródłach w roku 1784. W tym też okresie posiadała inną nazwę - „Placypol”. Tak nazwana została prawdopodobnie na cześć Placyda Kurdwanowskiego, ówczesnego dziedzica Wojsławic[9]. W 1796 r. wymieniona jako „Huta Woyslawska”.
W 1827 r. wieś nazywano „Huta Maydan” natomiast w roku 1839 Maydan Huta[10]. Według opisu Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1882 Huta stanowiła wieś w powiecie chełmskim, gminie i parafii Wojsławice. Według spisu z 1827 roku było tu 32 domy zamieszkałe przez 149 mieszkańców[11]. Pod koniec XIX wieku była tam huta szkła i cegielnia.

Pod Hutą 10 czerwca 1945 r.[12] rozegrała się największa bitwa żołnierzy podziemia antykomunistycznego. 300-osobowe zgrupowanie Narodowych Sił Zbrojnych, dowodzone przez majora Mieczysława Pazderskiego ps. „Szary” zostało zaatakowane przez polsko-radziecką grupę pościgową składającą się z pancernej jednostki Armii Czerwonej i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w sile około 2 tysięcy żołnierzy. W bitwie poległo 166 żołnierzy NSZ, w tym mjr Pazderski i większość dowódców, rannych zostało 30 żołnierzy NSZ, a do niewoli dostało się 11 osób, reszta rozpierzchła się. Spłonęły także 164 budynki w miejscu starcia[13][14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42025
  2. Wieś Huta w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-01], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-01].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 353 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  7. Jednostki pomocnicze gminy Wojsławice. Urząd Gminy Wojsławice. [dostęp 2015-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-08)].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Andrzej Wawryniuk: Leksykon miejscowości powiatu chełmskiego. Chełm: Starostwo Powiatowe w Chełmie, 2002, s. 477. ISBN 83-916380-0-6.
  10. Czopek ↓, s. 169.
  11. Huta (21), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 230.
  12. Mariusz Bechta: Między Bolszewią a Niemcami. Konspiracja polityczna i wojskowa Polskiego Obozu Narodowego na Podlasiu w latach 1939-1952. T. 3. Warszawa: IPN-Rytm, 2009, s. 294, seria: Mazowsze i Podlasie w ogniu 1944-1956. ISBN 978-83-7399-373-0.
  13. Mariusz Zajączkowski, Spór o Wierzchowiny. Działalność oddziałów Akcji Specjalnej NSZ w powiatach Chełm, Hrubieszów, Krasnystaw i Lubartów na tle konfliktu polsko-ukraińskiego (sierpień 1944 r. – czerwiec 1945 r.), „Pamięć i sprawiedliwość. Pismo Instytutu Pamięci Narodowej” nr. 1(9)2006, Warszawa, 2006, ISSN 1427-7476, s. 301.
  14. Anna Chybowska: Mieczysław Pazderski (1908-1945), pseudonim "Szary". Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. [dostęp 2013-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]