II wojna światowa: Pilot Down – na tyłach wroga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
II wojna światowa: Pilot Down – na tyłach wroga
Pilot Down: Behind Enemy Lines
Producent

The wide games team

Wydawca

Oxygen Interactive

Dystrybutor

Oni Games

Data wydania

9 września 2005[1]

Gatunek

strzelanka trzecioosobowa, skradanka

Tryby gry

jednoosobowy

Język

angielski

Wymagania sprzętowe
Platforma

Windows, Xbox 360, PlayStation 2

Nośniki

CD (3)

Kontrolery

klawiatura, mysz

II wojna światowa: Pilot Down – na tyłach wroga (Pilot Down: Behind Enemy Lines) – strzelanka trzecioosobowa i skradanka z 2005 roku produkcji The wide games team, wydana przez Oxygen Interactive, w Polsce dystrybuowana przez Oni Games. Opowiada historię amerykańskiego lotnika zestrzelonego w czasie misji bombowej nad Niemcami podczas II wojny światowej. Gra oferuje rozgrywkę tylko w trybie jednoosobowym.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Gra opowiada historię kpr. Johna Fostera, fikcyjnego lotnika United States Army Air Forces, wchodzącego w skład załogi bombowca B-17, który zostaje zestrzelony w czasie misji bombowej nad Niemcami w 1943 roku[2]. Po pomyślnym skoku ze spadochronem, Foster znajduje w okolicach wraku rozbitego samolotu broń, opatrunki i pożywienie, a następnie, pokonując niemieckie patrole, opuszcza miejsce katastrofy[3]. Okazuje się jednak, że na trop Fostera wpada oficer Luftwaffe, kpt. Killinger, specjalizujący się w tropieniu zestrzelonych alianckich lotników[4]. W następnych misjach kierowany przez gracza kpr. Foster przemierza kolejne lokacje, takie jak tartak, miasto nad Renem, stacja kolejowa, czy obozy wojskowe na zaśnieżonej przełęczy, aby przekroczywszy linię Zygfryda przedostać się z Niemiec do okupowanej Francji[5]. Tam nawiązuje kontakt z oddziałem francuskiego ruchu oporu, który ukrywa jednego z członków załogi Fostera i pomaga im obydwu przedostać się na miejscowe lotnisko[6]. Stamtąd, ukradzionym samolotem Ju 87 Stuka dwaj lotnicy przedostają się do neutralnej Szwajcarii, odpierając po drodze ataki niemieckich myśliwców Me 109 oraz zestrzeliwując odrzutowiec Me 262 pilotowany przez Killingera[7].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Gracz może wcielić się tylko w jedną postać, głównego bohatera, kpr. Johna Fostera. Kieruje jego poczynaniami z perspektywy trzeciej osoby, spoglądając na niego zza pleców. Na początku i w trakcie misji gracz otrzymuje cele główne do wykonania. Poza nimi, w każdej misji znajduje się także jeden cel poboczny, którego wykonanie nie jest konieczne do ukończenia misji, podobnie jak zebranie trzech, rozrzuconych w mniej dostępnych miejscach na mapie przedmiotów[8]. Za wykonywanie celów głównych, pobocznych i znajdowanie przedmiotów gracz otrzymuje punkty doświadczenia, które można wykorzystać na rozwój rozmaitych zdolności głównego bohatera, takich jak: zwiększenie celności strzelania z danego typu broni, dłuższy pasek zdrowia, cichsze przemieszczanie się, czy powiększony ekwipunek[9]. Promowanym przez twórców sposobem unieszkodliwiania przeciwników jest ich cicha eliminacja poprzez duszenie[10]; walczyć można jednak także za pomocą broni palnej, wykorzystując takie typy uzbrojenia z czasów II wojny światowej, jak pistolet Colt M1911 i Walther P38, karabinek Mauser Kar98k, pistolet maszynowy MP 40, czy karabinek StG44[11]. Ponadto do użytku gracza oddano także wiele innych przedmiotów, które można znaleźć w różnych miejscach w trakcie każdej misji: apteczki, prowiant, butelki brandy, race, paczki papierosów, którymi można odwracać uwagę przeciwników, lornetki, amunicję, czy przedmioty misji[12].

Akcja gry toczy się w zimie, co oznacza, że postać traci ciepło. Pasek ciepła w kolorze niebieskim został umieszczony tuż pod paskiem zdrowia; można go uzupełniać poprzez ogrzanie się przy koksowniku, ognisku lub kominku, a także spożywając pokarm[13]. Wypicie brandy spowalnia utratę ciepła przez bohatera. W kilku misjach umieszczono miejsca, w których można wędkować w celu złowienia ryb[14]. Główny bohater musi unikać wrogo nastawionej, niemieckiej ludności cywilnej, która co prawda nie potrafi walczyć, ale może zaalarmować o jego obecności najbliżej stojącego żołnierza[15]. Dwie misje w grze zakładają użycie munduru wroga[16][17].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Gra spotkała się z chłodnym przyjęciem ze strony krytyków branżowych. Miażdżącą recenzję wystawił jej Jacek „Stranger” Hałas z portalu Gry-Online, który w jednym z pierwszych zdań nazwał Pilot Down „niewiele wartym gniotem, na który nikt przy zdrowych zmysłach nie zechce nawet spojrzeć”. Skrytykował m.in. bardzo słabe AI przeciwników oraz ich nadmierną wytrzymałość, liniowość i krótki czas rozgrywki oraz ubogą grafikę[18]. Bardziej wyważoną opinię opublikował Jerzy „Ogidogi” Kościelny z serwisu MiastoGier.pl, który ocenił grę jako przeciętną. Wypomniał jej jednak te same wady, co Hałas, a ponadto zwrócił uwagę na błędy techniczne, niestabilność gry, która czasami zrzucała go do pulpitu oraz „tragiczne” udźwiękowienie; uważa on, że „potencjał, który tkwił w pomyśle, został kompletnie zmarnowany”[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pilot Down: Behind Enemy Lines. II Wojna Światowa: Pilot Down – Na Tyłach Wroga. Gry-Online. [dostęp 2021-02-13]. (ang.).
  2. Weselak 2005 ↓, s. 19.
  3. Weselak 2005 ↓, s. 20–26.
  4. Weselak 2005 ↓, s. 27.
  5. Weselak 2005 ↓, s. 28–135.
  6. Weselak 2005 ↓, s. 136–149.
  7. Weselak 2005 ↓, s. 150–156.
  8. Weselak 2005 ↓, s. 7–8.
  9. Weselak 2005 ↓, s. 8.
  10. Weselak 2005 ↓, s. 3.
  11. Weselak 2005 ↓, s. 14–17.
  12. Weselak 2005 ↓, s. 12.
  13. Weselak 2005 ↓, s. 4–5.
  14. Weselak 2005 ↓, s. 4.
  15. Weselak 2005 ↓, s. 5.
  16. Weselak 2005 ↓, s. 75–82.
  17. Weselak 2005 ↓, s. 121–136.
  18. Jacek „Stranger” Hałas: II Wojna Światowa: Pilot Down – Na Tyłach Wroga – recenzja gry. Gry-Online, 3.10.2005. [dostęp 2021-02-13]. (ang.).
  19. Jerzy „Ogidogi” Kościelny: Recenzja gry Pilot Down: Behind Enemy Lines (PC). MiastoGier.pl, 10.12.2005. [dostęp 2021-02-13]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bartosz „Mr Error” Weselak. Pilot Down Behind Enemy Lines. „Gry-Online”, 2005. (ang.).