Ignacy Zborowski (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Zborowski
Ilustracja
Herb
herb Jastrzębiec
Ritter
Rodzina

Zborowscy herbu Jastrzębiec

Ojciec

Jan Zborowski

Matka

Joanna z Pajączkowskich

Żona

Wiktora z von Schaulawy

Dzieci

Włodzimierz Kostarkiewicz-Zborowski

Rodzeństwo

Stanisław Juliusz Zborowski, Alojza Kostarkiewicz

Ignacy Zborowski
Data i miejsce urodzenia

10 września 1826
Czerniowce

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1911
Kraków

poseł do austriackiej Rady Państwa
kadencja V i VI
Okres

od 22 października 1878
do 23 kwietnia 1885

Przynależność polityczna

konserwatyści (stańczycy) – Koło Polskie w Wiedniu

Poprzednik

Joachim Landau

Następca

Tomasz Stadnicki

dożywotni członek austriackiej Izby Panów
Okres

od 8 grudnia 1897
do 22 czerwca 1911

Odznaczenia
Krzyż Wielki Order Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Komandor Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)

Ignacy Zborowski herbu Jastrzębiec (ur. 10 września 1826 w Czerniowcach, zm. 22 czerwca 1911 w Krakowie) – prawnik, sędzia, poseł do austriackiej Rady Państwa, członek austriackiej Izby Panów

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1826 w Czerniowcach[1] w rodzinie inteligenckiej. Był synem Jana i Joanny z Pajączkowskich. Jego bratem był docent prawa na uniwersytecie lwowskim Stanisław Juliusz (1842-1870), siostrą Alojza z męża Kostarkiewicz.

Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego uzyskując stopień doktora praw (1846)[1][2]. Odbył staż jako praktykant koncepcyjny w magistracie we Lwowie (1847-1849)[2]. Następnie był auskultantem w Sądzie Obwodowym w Stanisławowie (1853-1852), adiunktem w Sądzie Powiatowym w Huszt (1853-1954) potem pomocnikiem prezesa Sądu w Ökörmező (1854-1855), prezesem sądu w Rosenau (1856-1864)[2]. Po powrocie do Galicji najpierw był starostą w Tłumaczu (1862-1865), a następnie pracował w sądownictwie galicyjskim. Był sędzią powiatowym w Brodach (1866-1869) a potem radcą Sądu Krajowego (1869-1873) i Wyższego Sądu Krajowego (1873-1875) we Lwowie[2]. Następnie prezes Sądu Powiatowego w Złoczowie (1875-1877) a od 1877 ponownie był radcą sądowym w Wyższym Sądzie Krajowym we Lwowie. W latach 1883-1884 był sędzią austriackiego Sądu Najwyższego (Obersten Gerichtshof)[2]. Potem był prezydentem Sądu Krajowego (1884-1885) i Wyższego Sądu Krajowego (1886-1898) w Krakowie[1][3]. W latach 1887-1897 członek austriackiego Trybunału Stanu (Staatsgerichtshof)[2]. W 1897 przeszedł w stan spoczynku[1][2]. Był członkiem Komisji Prawniczej Akademii Umiejętności w Krakowie (1896-1897)[4].

Poseł do austriackiej Rady Państwa V kadencji (22 października 1878 – 22 maja 1879) i VI kadencji (7 października 1879 – 23 kwietnia 1885)[5]. Pierwszy raz został wybrany w wyborach uzupełniających po śmierci Joachima Landau, w kurii II (miejskiej), w okręgu wyborczym nr 11 Brody-Złoczów[5]. Powtórnie wybrano go w kurii IV (gmin wiejskich w okręgu wyborczym nr 20 (Złoczów-Zborów-Olesko-Przemyślany-Gliniany)[5]. W parlamencie należał do grupy posłów konserwatywnych (stańczyków) Koła Polskiego w Wiedniu[2]. Dożywotni członek austriackiej Izby Panów (8 grudnia 1897 – 22 czerwca 1911)[5], należał tam do Klubu Prawicy (Klub Rechten)[2]. Przez dwie kadencje pełnił mandat radnego miejskiego we Lwowie[1].

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kw. 39)[6][7].

Ożenił się z Wiktorią z domu Schaulawy, Ich adoptowanym synem był inżynier Włodzimierz Kostarkiewicz-Zborowski (1860-1928)[8][9].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Otrzymał Krzyż Wielki orderu Franciszka Józefa, Krzyż Komandorski Orderu Leopolda, Order Korony Żelaznej 3 klasy[1][10]. Rzeczywisty tajny radca[1]. Honorowy obywatel miasta Złoczowa[10]. W 1882 został otrzymał tytuł Ritter, który przejął jego adoptowany syn.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Zgon byłego prezydenta apelacji krakowskiej. „Nowości Illustrowane”. Nr 26, s. 16, 1 lipca 1911. 
  2. ↑ a b c d e f g h i Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Zborowski, Ignacy Ritter von (1882) Dr. iur. – Parlamentarier 1848-1918 online [23.06.2020]
  3. ↑ Grzegorz M. Kowalski, Sądownictwo od reform w połowie XIX wieku do 1918 roku, Sąd Apelacyjny w Krakowie – online [24.06.2020]
  4. ↑ Rocznik Akademii Umiejętności w Krakowie. Rok 1896-1897, Kraków 1897, s. 40, RCIN-wersja elektroniczna
  5. ↑ a b c d Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848–1918,Warszawa 1996
  6. ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 151. ISBN 83-08-01428-3.
  7. ↑ Spis osób pochowanych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (osoby pochowane do 1939 r.) – Cmentarium-online [23.06.2020]
  8. ↑ Ignacy Zborowski – M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego – online [23.06.2020]
  9. ↑ Helena Zborowska herbu Jastrzębiec (1863-1934) Wspomnienia, – online – Genealodzy.pl [23.06.2020]
  10. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1897, Lwów 1897, s. 116
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ignacy_Zborowski_(prawnik)&oldid=70881030”