Iwan Lichaczow (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Lichaczow
Ива́н Алексе́евич Лихачёв
Pełne imię i nazwisko

Iwan Aleksiejewicz Lichaczow

Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1896
Oziercy, obwód tulski

Data i miejsce śmierci

24 czerwca 1956
Moskwa

członek KC WKP(b)
Okres

od 1939
do 1952

Przynależność polityczna

Wszechzwiązkowa Komunistyczna Partia (bolszewików)

ludowy komisarz budowy maszyn średnich ZSRR
Okres

od 1939
do 1940

Przynależność polityczna

WKP(b)

minister transportu samochodowego i dróg szosowych ZSRR
Okres

od 1953
do 1956

Przynależność polityczna

WKP(b)

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Iwan Aleksiejewicz Lichaczow (ros. Ива́н Алексе́евич Лихачёв, ur. 3 czerwca?/15 czerwca 1896 we wsi Oziercy w obwodzie tulskim, zm. 24 czerwca 1956 w Moskwie) – radziecki polityk, członek KC WKP(b) (1939–1952), ludowy komisarz budowy maszyn średnich ZSRR (1939–1940), minister transportu samochodowego i dróg szosowych ZSRR (1953–1956).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1908 uczeń ślusarza, od 1911 ślusarz w fabryce w Petersburgu, w latach 1915–1917 służył we Flocie Bałtyckiej, od czerwca 1917 członek partii bolszewickiej SDPRR(b). Podczas rewolucji październikowej 1917 organizował oddziały Czerwonej Gwardii w Helsinkach, od grudnia 1917 funkcjonariusz Czeki, później dowódca oddziałów specjalnego przeznaczenia, 1921–1926 zarządzający sprawami moskiewskiego gubernialnego związku zawodowego, równocześnie do 1925 studiował w Moskiewskim Instytucie Elektromechanicznym. 1926-1939 dyrektor moskiewskiej fabryki samochodów, od 5 lutego 1939 do 2 października 1940 ludowy komisarz budowy maszyn średnich ZSRR, od października 1940 do kwietnia 1950 ponownie dyrektor moskiewskiej fabryki samochodów (im. Stalina), od kwietnia 1950 do sierpnia 1953 dyrektor moskiewskiej fabryki inżynieryjnej. Od 26 sierpnia 1953 do 31 maja 1956 minister transportu samochodowego i dróg szosowych ZSRR.

Członek Centralnego Komitetu Wykonawczego 7 kadencji. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 1 do 5 kadencji. Od 21 marca 1939 do 20 lutego 1941 członek KC WKP(b), od 25 lutego 1956 zastępca członka KC KPZR. Pochowany na Cmentarzu przy Murze Kremlowskim.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]