Józef Babiak
| |
 podchorąży
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Józef Babiak (ur. 17 marca 1897 w Kępnie, zm. 24 listopada 1919) – żołnierz Armii Cesarstwa Niemieckiego, podchorąży Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, powstaniec śląski. Kawaler orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Kępnie w rodzinie Józefa i Juliany z Prochnickich[1]. W latach 1914–1918 służył w armii niemieckiej. W czasie walk na frontach I wojny światowej został ciężko ranny. W okresie rozkładu armii niemieckiej przedostał się do Wielkopolski, a potem na Śląsk i tam został dowódcą oddziału wywiadowczego w 1 pułku Strzelców Bytomskich. W czasie I powstania śląskiego wysadził kilka mostów w powiecie Olesno i Kluczbork i prochownię filii zakładów Kruppa[1]. Organizował też przerzut broni i amunicji dla walczących powstańców. Poległ w czasie jednej ze zorganizowanej przez siebie akcji dywersyjnej[1]. Za czyny bojowe pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 5888)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 13.
- ↑ Głut 1929 ↓, s. 31.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Marian Głut: Zarys historii wojennej 75-go pułku piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.