Józef z Tyberiady
| Data i miejsce urodzenia |
w III w. |
|---|---|
| Data śmierci |
w IV w. |
| Zawód, zajęcie |
członek Sanhedrynu Tyberiady |
Józef z Tyberiady – żyjący w III i IV wieku Żyd, znaczący członek społeczności żydowskiej w Tyberiadzie[1] oraz członek tamtejszego Sanhedrynu[2], chrześcijański konwertyta z judaizmu[3][2]. Józef z Tyberiady, z powodu przywilejów jakimi obdarował go cesarz św. Konstantyn, czasami bywa określany jako hrabia Józef[4][5].
Podstawowym źródłem wiedzy o Józefie jest praca Epifaniusza z Salaminy, żyjącego w IV wieku biskupa Konstancji na Cyprze[3]: Panarion („Apteczka domowa”; (łac.) Contra haereses panaria)[6], która została napisana między rokiem 374 a 376[2][3][4]. Thornton wskazuje, że Józef miał już ponad 70 lat[1] gdy podczas spotkania w Scytopilis[7] przekazywał informacje Epifaniuszowi, zaś ten napisał Panarion kilkanaście lat później. Dzięki tym wskazówkom można wyliczyć, że Józef urodził się w III wieku[7][1]. Epifaniusz opisuje historie, anegdoty i informacje przekazywane mu przez Józefa. Znaczna ich część dotyczy sfery obyczajowej ówczesnej społeczności, wpływu chrześcijaństwa na relacje poszczególnych grup społecznych i religijnych. Relacjonuje także informacje Józefa o istnieniu hebrajskiej wersji Ewangelii Mateusza, Ewangelii Jana i Dziejów Apostolskich. Przekazuje także opowieści o nawróceniu Józefa[1].
Podczas pełnienia funkcji członka Sanhedrynu Tyberiady, Józef był prześladowany przez współwyznawców. Przyłapany na czytaniu ksiąg Nowego Testamentu został w Cylicji wrzucony do rzeki[2], zaś innym razem biczowany[1]. Na podstawie pełnomocnictwa wydanego przez cesarza Konstantyna, Józef z Tyberiady zbudował pierwsze kościoły w Galilei w Tyberiadzie, Seforisie, Nazarecie, Kafarnaum oraz w Tabdze[2][3][4].
Przez współczesnych mu Żydów został uznany za apostatę. Wydana w 1906 roku Jewish Encyclopedia zarzuca Józefowi z Tyberiady liczne krzywdy, jakie mieli z jego powodu odnieść wyznawcy judaizmu w Palestynie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e T. C. G. Thornton. The Stories of Joseph of Tiberias. „Vigiliae Christianae”. 44 (1), s. 54-63, 1990. BRILL. ISSN 1570-0720. (ang.).
- ↑ a b c d e f Jewish Encyclopedia: APOSTASY AND APOSTATES FROM JUDAISM: Joseph of Tiberias. www.jewishencyclopedia.com, 2002-2011. [dostęp 2014-12-25]. (ang.).
- ↑ a b c d Ray Pritz. Joseph of Tiberias — The Legend of a 4th Century Jewish Christian. „Mishkan”. 2, 1985. United Christian Council in Israel. ISSN 0792-0474. (ang.).
- ↑ a b c Stephen Craft Goranson, Joseph of Tiberias Episode in Epiphanius: Studies in Jewish and Christian Relations, Duke University, 1990 (ang.).
- ↑ Andrew S. Jacobs: Remains of the Jews: The Holy Land and Christian Empire in Late Antiquity. Stanford University Press, 2004, s. 429, seria: Divinations: Rereading late ancient religions. ISBN 978-0-8047-4705-9.
- ↑ Zob. K. Holl, Epiphanius w: Griechische Christliche Schrifsteller der ersten drei Jahrhunderte (GChSch), 1,146n, Lipsk 1897n; PG 43, 232C i 234n
- ↑ a b Eric M. Meyers: Galilee Through the Centuries: Confluence of Cultures. Eisenbrauns, 1999, s. 429, seria: Duke Judaic studies series. ISBN 978-1-57506-040-8.