Język kottyjski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
wymarły (1850) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | zko | ||
| IETF | zko | ||
| Glottolog | kott1239 | ||
| WALS | ktt | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kottyjski[1], także: kottski, kocki (ros. коттский язык) – wymarły język z rodziny jenisejskiej, używany w środkowej Syberii, nad brzegami Many, dopływu Jenisej. Wyszedł z użycia w połowie XIX wieku. Niektórzy językoznawcy do dialektów języka kottyjskiego wliczają język assański (przy czym obie grupy miały odrębną tożsamość etniczną)[2]. Blisko spokrewniony z językiem ketyjskim, którym nadal posługuje się ludność dalej na północ rzeki Jenisej.
W 1858 Matthias Castrén opublikował gramatykę i słownik – Versuch einer jenissei-ostjakischen und kottischen Sprachlehre – które zawierały materiały, dotyczące języków kottyjskiego i ketyjskiego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marek Stachowski, Język Ketów i Kottów a ortografia polska [online], 2008 [dostęp 2022-01-09].
- ↑ Werner 1997 ↓, s. 5.
- ↑ Matthias Alexander Castrén, M. Alexander Castrén's Versuch einer Jenissei-ostjakischen und kottischen Sprachlehre: nebst aus den genannten Sprachen, St. Petersburg: Buchdruckerei der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, Commissionair Eggers, 1858, OCLC 1391878279 [dostęp 2023-09-21] (niem.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- G.K. Verner, Коттский язык, Rostów nad Donem 1990 (ros.).
- М.М. Kostjakov, Время расхождения кетского и коттского языков по данным лексикостатистики, Nowosybirsk 1979 (Вопросы строя енисейских языков) (ros.).
- Heinrich Werner, Abriß der kottischen Grammatik, Wiesbaden: Harrassowitz, 1997, ISBN 3-447-03971-X (niem.).