Język waimoa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waima’a
Obszar

Timor Wschodni

Liczba mówiących

18 tys. (2012)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 wmh
IETF wmh
Glottolog waim1252
Ethnologue wmh
Występowanie
Ilustracja
Rozprzestrzenienie języka waimoa
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język waimoa (a. waima’a, waimaha, uai ma’a, uaimo’a) – język austronezyjski używany w dystrykcie Baucau w Timorze Wschodnim. Jego użytkownicy zamieszkują poddystrykty Baucau i Vemasse na północno-wschodnim wybrzeżu wyspy Timor. Według danych z 2012 r. posługuje się nim ponad 18 tys. osób[1].

Jego klasyfikacja nie została dobrze ustalona. Na poziomie leksyki wykazuje znaczne wpływy języków papuaskich i jest słownikowo bliski językowi makasae. Jego bliskim krewnym jest kairui-midiki (według Ethnologue może chodzić o dialekty jednego języka)[1]. Geoffrey Hull włączył oba te języki, wraz z naueti, w ramy jednego języka kawaimina[2].

Waima’a to nazwa używana przez samych użytkowników tego języka. Nazwy Waimoa używają inne społeczności etniczne[2].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Waima’a, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b Geoffrey Hull: The Languages of East Timor. Macquarie University, 2004-08-24. [dostęp 2022-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-20)]. (ang.).