Jańsko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jańsko
Janiszowice, Jezioro Jańskie, Jońsko, Strużka
Ilustracja
Widok z lotu ptaka (2020)
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Wzniesienia Zielonogórskie

Miejscowości nadbrzeżne

Strużka, Janiszowice

Region

Wzniesienia Gubińskie

Wysokość lustra

70,2-70,5 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

około 60 ha (2020)

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1600 m
1300 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


0,6 m
1,8 m

Długość linii brzegowej

4725 m (1960)

Objętość

1073,1 tys. m³ (1960)

Hydrologia
Klasa jakości wody

słaby stan ekologiczny (2019)

Rzeki wypływające

Kurka

Rodzaj jeziora

polodowcowe

Położenie na mapie gminy Bobrowice
Mapa konturowa gminy Bobrowice, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jańsko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jańsko”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jańsko”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, na dole nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jańsko”
Ziemia51°53′51,8″N 15°02′26,6″E/51,897722 15,040722

Jańsko[1]jezioro w Polsce w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Bobrowice na obszarze Wzniesień Gubińskich (Wzniesienia Zielonogórskie).

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Jezioro ma kształt owalny[2], znajduje się na obszarze Wzniesień Gubińskich[3] (największe jezioro regionu[4]) w makroregionie Wzniesień Zielonogórskich[2], w gminie Bobrowice[2], miejscowościami nadbrzeżnymi są wsie Strużka[2][5] i Janiszowice[2]. Wysokość lustra wody wynosi około 70,2-70,5 m n.p.m.[6][7]

Hydronimia[edytuj | edytuj kod]

Jezioro w źródłach jest nazywane Jähnsdorf T., Jähnsdorfer See (XIX wiek), Jańsko (po 1945), Strużka[5][8] (lata 70. XX wieku), Janiszowice (lata 80. XX wieku)[9], a także Jezioro Jańskie[10], Jońsko[8].

Informacje hydrologiczne[edytuj | edytuj kod]

Jezioro polodowcowe[10], wytopiskowe[10], powstało w rynnie pochodzącej z fazy leszczyńskiej[10] zlodowacenia północnopolskiego[2]. Dno piaszczyste, w dużej części przykryte namułem o grubości około 1 m[11]. Powierzchnia zwierciadła wody wynosiła około 102,6 ha (stan na 1980 rok)[11], w 2020 roku wynosi około 60 ha[12]. Poprzez pogłębienie i poszerzenie Kurki w latach 60. XX wieku poziom wody w jeziorze obniżył się o około 1 m[10][11], a jezioro znacznie zmniejszyło swoją powierzchnię[10] (153,3 ha w 1960 roku, 102,6 ha w 1980 roku[11], około 60 ha w 2020 roku[12]). Średnia głębokość jeziora wynosi 0,6 m[11], natomiast głębokość maksymalna to 1,8 m[11]. Długość maksymalna to 1600 m[11], a szerokość maksymalna – 1300 m[11]. Długość linii brzegowej to 4725 m (stan na 1960 rok)[11]. Objętość akwenu wynosi 1073,1 tys. m³ (stan na 1960 rok)[11]. Powierzchnia zlewni jeziora wynosi około 37,5 km²[11].

Jezioro polimiktyczne[13]. Do jeziora dopływają dwa niewielkie rowy melioracyjne[14]. Z jeziora wypływa rzeka Kurka (Górzynka)[5][10], prawostronny dopływ Lubszy[5] w dorzeczu Odry[2].

Jakość wód[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku wody jeziora były pozaklasowe pod względem fizykochemicznym, spełniały natomiast normy II klasy pod względem sanitarnym[15].

W 2013 roku stan ekologiczny wód sklasyfikowano jako zły. Zadecydował o tym zły wynik Makrofitowego Indeksu Stanu Ekologicznego. W tym czasie Indeks Fitoplanktonowy dla Polskich Jezior wskazywał stan umiarkowany, a multimetryczny wskaźnik okrzemkowy dla jezior dobry. Norm stanu dobrego nie spełniała również widzialność krążka Secchiego (60 cm), ale zawartość azotu i fosforu mieściła się w normach. Spośród badanych wówczas substancji priorytetowych normy dobrego stanu chemicznego nie spełniała zawartość niektórych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych[16]. W 2019 roku nie badano stanu makrofitów, a stan ekologiczny sklasyfikowano jako słaby. Klasę taką wskazały wskaźniki stanu fitoplanktonu i makrozoobentosu, podczas gdy stan ichtiofauny był umiarkowany, a fitobentosu bardzo dobry. W tym roku dwa parametry fizyczno-chemiczne Jańska były najgorszymi spośród monitorowanych jezior w Polsce – zawartość azotu ogólnego (7,2 mg/l) i widzialność krążka Secchiego (20 cm). Norm stanu dobrego nie spełniała także zawartość fosforu i aldehydu mrówkowego. Z kolei norm dobrego stanu chemicznego nie spełniała zawartość polibromowanych difenyloeterów w tkankach ryb oraz benzo(a)pirenu, ołowiu i kadmu w wodzie[17].

Zawartość azotu ogólnego w wodzie jeziora jest zmienna. W roku 2019 wyniosła 7,2 mg/l, co było wówczas wartością najwyższą ze wszystkich monitorowanych jezior w Polsce. Na większość tej sumy złożyła się zawartość azotu Kjeldahla wynosząca 7,09 mg/l[17]. Monitoring w latach wcześniejszych wykazywał niższe wartości – 3,50 mg/l w 2010 i 1,79 mg/l w 2013[16].

W 2019 roku jezioro charakteryzowało się stosunkowo niedużym zasoleniem (przewodność elektrolityczna 459 µS/cm), zasadowym odczynem (pH 8,3), dość dużym zabarwieniem (58 jednostek platyny), przeciętną zawartością wapnia (67 mg/l) i niską krzemionki (0,3 mg/l)[17].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Jezioro eutroficzne w stadium zanikowym[18]. Jezioro leży na Obszarze Natura 2000 (PLH080053)[19]. Od strony południowej nad jeziorem rośnie brzezina bagienna[10] i występują wydmy[6]. Jezioro jest otoczone podmokłymi łąkami turzycowo-trzcinowymi i olsem[2], które rosną na glebach torfowych i murszu[2]. W jeziorze występowały: karaś, karp, lin, okoń, płoć, szczupak (stan na 1978 rok)[10], występują także koza pospolita[20] i piskorz[20] oraz bóbr europejski[20]. W fitoplanktonie przeważają sinice z rodzaju drgalnica (Oscillatoria)[21], z zooplanktonu przedstawicielami są m.in. wrotki, widłonogi, pierwotniak Tintinnopsis lacustris, wioślarki[21]. W jego obrębie rośnie szuwar kłociowy[6] i występują m.in. gałuszka kulecznica[10], rosiczka okrągłolistna[6], rosiczka pośrednia[6], ponikło wielołodygowe[6], widłaczek torfowy[6].

Zagospodarowanie[edytuj | edytuj kod]

W systemie gospodarki wodnej Jańsko jest jednolitą częścią wód o kodzie PLLW10062[17]. Jezioro jest użytkowane przez Polski Związek Wędkarski[10], było zarybiane głównie karpiem[22]; obowiązuje na nim zakaz używania łodzi motorowych[2]. Jezioro było wykorzystywane jako kąpielisko[23], był na nim zbudowany pomost[12]. W bezpośrednim sąsiedztwie akwenu brak zabudowy rekreacyjnej[14], dawniej (około roku 2000) działał ośrodek wypoczynkowy[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Hydronimy - część 2. Wody stojące. Wykaz nazw wód stojących, t. I, s. 113.
  2. a b c d e f g h i j Konopczyński 2002 ↓, s. 3.
  3. Prognoza oddziaływania na środowisko strategii rozwoju gminy jasień do 2030 roku, Jasień, 17 stycznia 2022, s. 30.
  4. RGFP karty informacyjne mezoregionów [online], [359].
  5. a b c d Artur Szymańczyk, Hydrografia rzeki Lubszy, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego. Seria: Inżynieria Środowiska”, 131 (12), 2004, s. 359, ISSN 1895-7323.
  6. a b c d e f g Formy ochrony przyrody w Nadleśnictwie Brzózka [online], [4].
  7. Konopczyński 2002 ↓, s. 5.
  8. a b Jezioro Jańsko (Janiszowice, Jońsko, Strużka) [online], www.zgora.pios.gov.pl [dostęp 2023-02-26].
  9. Jańsko, [w:] Elektroniczny słownik hydronimów Polski [online], Instytut Języka Polskiego PAN [dostęp 2023-02-26].
  10. a b c d e f g h i j k Jezioro Janiszowice (Obszary Natura 2000) [online], www.ine.eko.org.pl [dostęp 2023-02-26].
  11. a b c d e f g h i j k Konopczyński 2002 ↓, s. 4.
  12. a b c d Szymon Płóciennik, Kryzys klimatyczny w Lubuskiem. Zobacz, jak umiera jezioro [online], zielonagora.wyborcza.pl, 18 września 2020 [dostęp 2023-02-26] (pol.).
  13. Konopczyński 2002 ↓, s. 9.
  14. a b Konopczyński 2002 ↓, s. 7.
  15. Konopczyński 2002 ↓, s. 15.
  16. a b Ocena stanu jezior w latach 2010-2015 - tabele [zip/xlsx], Główny Inspektorat Ochrony Środowiska [dostęp 2023-02-27].
  17. a b c d Ocena stanu jednolitych części wód jezior w latach 2016-2021 na podstawie monitoringu – tabela [xlsx], Główny Inspektorat Ochrony Środowiska [dostęp 2023-02-27].
  18. Konopczyński 2002 ↓, s. 8.
  19. Załącznik Nr 6 do Zarządzenia Nr 32/2013 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 14 listopada 2013 r. [online]
  20. a b c N2K PLH080053 dataforms [online], natura2000.eea.europa.eu [dostęp 2023-02-26].
  21. a b Konopczyński 2002 ↓, s. 13.
  22. Konopczyński 2002 ↓, s. 6.
  23. Łukasz Koleśnik, Dwa lata temu zrobiliśmy zdjęcia Jeziora Jańsko koło Strużki. Wody prawie nie było! Dawniej znajdował się tam ośrodek wypoczynkowy [online], Krosno Odrzańskie Nasze Miasto, 17 września 2022 [dostęp 2023-02-26] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]