Jacek Miler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Miler
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1964
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 2018
Monachium

Zawód, zajęcie

historyk sztuki, urzędnik, wykładowca akademicki

Alma Mater

Akademia Teologii Katolickiej w Warszawie

Pracodawca

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Krzyż Uznania III klasy (Łotwa)

Jacek Miler (ur. 18 marca 1964 w Warszawie, zm. 21 grudnia 2018[1][2] w Monachium) – polski historyk sztuki, wieloletni urzędnik Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Joanny. W 1992 ukończył studia z zakresu historii sztuki sakralnej w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Od 1993 był pracownikiem Ministerstwa Kultury, karierę ministerialną rozpoczynając w Biurze Pełnomocnika Rządu ds. Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą. W latach 1998–2001 był naczelnikiem wydziału, zaś w latach 2000–2001 p.o. zastępca dyrektora Biura. W latach 2001–2002 był pełnomocnikiem ministra ds. utworzenia Muzeum Juliusza Słowackiego w Krzemieńcu na Ukrainie. W latach 2006–2008 kierował Departamentem ds. Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą, następnie w latach 2008–2016 kierował Departamentem Dziedzictwa Kulturowego, aż wreszcie od lipca 2016 do śmierci w grudniu 2018 był dyrektorem Departamentu Dziedzictwa Kulturowego za Granicą i Strat Wojennych MKiDN.

W trakcie swojej 25-letniej kariery ministerialnej był jednym twórców polskiej doktryny opieki nad polskim dziedzictwem kulturowym poza krajem oraz restytucji polskich dzieł sztuki utraconych w trakcie II wojny światowej. Prowadził aktywną działalność na rzecz budowy partnerstwa w zakresie ochrony polskich dóbr kultury poza granicami kraju szczególnie intensywnie współpracując z instytucjami białoruskimi, litewskimi i ukraińskimi. Był między innymi członkiem Polsko-Białoruskiej Komisji Konsultacyjnej ds. Dziedzictwa Kulturalnego, Polsko-Litewskiej Grupy Ekspertów ds. Zachowania Dziedzictwa Kulturowego i Międzyrządowej Komisji Polsko-Ukraińskiej do spraw ochrony i zwrotu dóbr kultury utraconych i bezprawnie przemieszczonych podczas II wojny światowej. Miler był współinicjatorem i koordynatorem utworzenia w 2015 Muzeum Josepha Conrada w Berdyczowie oraz w 2017 Muzeum Witolda Gombrowicza w Vence. Ze strony ministerstwa prowadził działania zmierzające do powołania Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika”[3].

Był wykładowcą akademickim Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz Uniwersytetu Warszawskiego[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jacek Miler – nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 29 grudnia 2018 [dostęp 2019-01-15].
  2. ''Odznaczenie państwowe dla Jacka Milera'' [online], prezydent.pl [dostęp 2019-01-15].
  3. a b c ''Z wielkim smutkiem żegnamy wieloletniego pracownika MKiDN Jacka Milera'' [online], mkidn.gov.pl, 21 grudnia 2018 [dostęp 2019-01-15].
  4. ''Jacek Miler'' [online], kongresmuzealnikow.pl [dostęp 2019-01-15].
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 grudnia 2018 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2019 r. poz. 172).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 października 2013 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2014 r. poz. 468).
  7. Apbalvotie un statistika | Valsts prezidenta kanceleja [online], www.president.lv [dostęp 2024-03-03] (łot.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]