Jadwiga Szustrowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jadwiga Szustrowa
Jadwiga Strzelecka
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1890
Tomaszów Mazowiecki

Data i miejsce śmierci

14 maja 1961
Łódź

Miejsce spoczynku

cmentarz Doły w Łodzi

Zawód, zajęcie

lekarka

Narodowość

polska

Małżeństwo

Lucjan Szuster

Dzieci

Edward, Włodzimierz, Alina

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)
Odznaka honorowa „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1950–1986)

Jadwiga Szustrowa, właśc. Szuster ze Strzeleckich (ur. 4 marca 1890 w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 14 maja 1961 w Łodzi) – polska lekarka działająca na rzecz walki z gruźlicą.

Tablica upamiętniająca Jadwigę Szustrową; Łódź, ul. St. Moniuszki 7/9

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 4 marca 1890 w Tomaszowie Mazowieckim w rodzinie Strzeleckich, jako córka Edwarda, inżyniera kolejowego[1][2]. Studiowała medycynę w Krakowie i od 1910 w Genewie, gdzie w 1917 otrzymała dyplom lekarza[1][2]. Na początku lat 20. nostryfikowała dyplom na Uniwersytecie Poznańskim, następnie pracowała w Radomsku i Porębie[1]. W 1923 zamieszkała w Łodzi, gdzie jej mąż Lucjan został wicedyrektorem Kasy Chorych[1]. Była organizatorką trzech przychodni przeciwgruźliczych z przeznaczeniem dla dzieci[2], pracowała także jako lekarka szkolna[1]. Wspólnie z mężem była pomysłodawcą powstania sanatorium przeciwgruźliczego dla dzieci w podłódzkim Tuszynku[2]. Działała w Robotniczym Towarzystwie Przyjaciół Dzieci[3].

W 1940 została wysiedlona razem z rodziną do Piotrkowa Trybunalskiego. W maju 1944 została razem z mężem aresztowana przez Gestapo, następnie została osadzona w niemieckim obozie Ravensbrück (KL), skąd została uwolniona w kwietniu 1945 dzięki akcji Międzynarodowego, Szwedzkiego i Duńskiego Czerwonego Krzyża[1][2]. Po wojnie wróciła do Łodzi i ponownie pracowała w służbie zdrowia, zajmując się walką z gruźlicą[1][2]. Była inicjatorką powstania Społecznego Komitetu do Walki z Gruźlicą[4]. Pełniła stanowisko dyrektora Wojewódzkiej Przychodni Przeciwgruźliczej dla miasta Łodzi[4]. Została prezesem (1953–1959[5]) i członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Ftyzjatrycznego oraz prezesem łódzkiego oddziału PTF[4]. Była członkiem i doradcą Międzynarodowej Unii Przeciwgruźliczej[4].

Zmarła 14 maja 1961 i została pochowana na cmentarzu Doły w Łodzi (kwatera VII-1-22)[2][6].

Jej mężem od 1914 był Lucjan Szuster, z wykształcenia inżynier chemik, który zmarł w 1944 w więzieniu w Radomiu[1][7]. Miała z troje dzieci, synów Edwarda i Włodzimierza[1][8] oraz córkę Alinę (lekarz z tytułem doktora, żona dr. Janusza Myczkowskiego)[4].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Pomóż walczyć z gruźlicą
  • Leczenie gruźlicy lekami przeciwprątkowymi. Wskazówki dla chorych

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W maju 1962 została odsłonięta tablica upamiętniająca Jadwigę Szustrową, na fasadzie willi Meyera przy ulicy Stanisława Moniuszki, gdzie od 1949 do końca życia pracowała[12].

W 1972 jej imię otrzymał V Dom Pomocy Społecznej w Łodzi[1].

Jej imię nosi skwer obok Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 4 im. M. Konopnickiej Uniwersytetu Medycznego przy ul. bł. Anastazego Pankiewicza 16[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Ryszard Poradowski. Jadwiga Szustrowa. „Panaceum”. Tom 11–12 (148), s. 19, 2009. 
  2. a b c d e f g Jerzy Supady. Zasługi profesor Jadwigi Szustrowej dla ftyzjatrii dziecięcej. „Przegląd Pediatryczny”. Tom 39, s. 143–147, 2009. ISSN 0137-723X. 
  3. Obrona praw dziecka. Wielka konferencja związków i instytucji kulturalnych Łodzi, „Głos Poranny” (22), Łódź, 23 stycznia 1936, s. 7.
  4. a b c d e f g h i Pamięci prof. dr. Jadwigi Szustrowej / Nekrologi. „Dziennik Łódzki”. Nr 114, s. 2, 16 maja 1961. 
  5. O towarzystwie. ptchp.org. [dostęp 2018-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)].
  6. Jadwiga Szustrowa. cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl. [dostęp 2018-03-21].
  7. Lucjan Szuster. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-03-21].
  8. Kondolencje. „Dziennik Łódzki”. Nr 114, s. 2, 16 maja 1961. 
  9. M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1211 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie służby zdrowia”.
  10. M.P. z 1950 r. nr 84, poz. 1001 „za zasługi w pracy zawodowej”.
  11. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 470 „za zasługi na polu pracy zawodowej i społecznej”.
  12. Łódź. Tablica pamiątkowa Jadwigi Szustrowej. polskaniezwykla.pl. [dostęp 2018-03-21].
  13. Mapy.cz [online], Mapy.cz [dostęp 2021-02-18].