Jakub Szarkiewicz
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| profesor prawa kanonicznego KUW | |
| Okres sprawowania |
1817-1846 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1800 |
.JPG)
Jakub Szarkiewicz (ur. 1766, zm. 30 września 1846 w Warszawie) – polski duchowny rzymskokatolicki, kanonik metropolitarny warszawski, profesor warszawskiego Seminarium Duchownego i Uniwersytetu Warszawskiego.
Najpierw był misjonarzem św. Wincentego, następnie zostając księdzem archidiecezji warszawskiej. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1800. Od 1817 był profesorem historii kościelnej i prawa kanonicznego na Wydziale Teologicznym UW, jednocześnie wykładając te same przedmioty w warszawskim Seminarium Duchownym. Sędzia apostolski-surogat Konsystorza Generalnego Warszawskiego.
Administrator parafii i kościoła św. Karola Boromeusza w Warszawie przy ul. Chłodnej (zmarł w trakcie budowy)[1].
Pochowany w katakumbach na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (rząd 155, grób 6)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Julian Bartoszewicz: Kościoły Warszawskie rzymsko-katolickie opisane pod względem historycznym, Warszawa 1855 str. 347-352
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JAKÓB SZARKIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-03-07].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Inskrypcja na nagrobku
- Ks. Józef Łupiński – Alumni diecezji sejneńskiej czyli augustowskiej w Seminarium Głównym w Warszawie w latach 1825-1835 cz. II na str. kuria.lomza.pl (stan na 26.03.2013). kuria.lomza.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-30)].