Jan Brzostowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Brzostowski
Data i miejsce urodzenia

1865
Berdyczów

Data śmierci

prawd. w 1940

Poseł na Sejm RP I kadencji
Okres

od 1922
do 1927

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Jan Brzostowski (ur. w 1865 w Berdyczowie, zm. prawd. w 1940) – polski inżynier górniczy i polityk, poseł na Sejm RP I kadencji z ramienia Związku Ludowo-Narodowego.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie przemysłowca Faustyna Brzostowskiego i jego żony Róży z domu Szulz. Ukończył gimnazjum w Białej Cerkwi. Następnie odbył studia na Akademii Górniczej w Petersburgu zakończone uzyskaniem tytułu inżyniera górniczego.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Po studiach podjął pracę w Odessie, a po roku wyjechał do Zagłębia Dąbrowskiego i zatrudnił się w Kopalni Węgla Kamiennego Saturn w Czeladzi, początkowo jako robotnik, następnie awansując, aż do stanowiska jej dyrektora technicznego. Zajmował również stanowiska sztygara i dyrektora Kopalni Węgla Kamiennego Wiktor w Milowicach oraz dyrektora Cementowni i Kopalni Grodziec. Był także członkiem zarządu Kopalni Flora w Dąbrowie Górniczej i administratorem Przeglądu Górniczo-Hutniczego.

Jako zarządca przedsiębiorstw górniczych dał się poznać jako entuzjasta elektryfikacji kopalń, będąc pionierem we wprowadzaniu elektryczności w zarządzanych przez siebie zakładach.

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 1900 został członkiem Ligi Narodowej. Współpracował z Romanem Dmowskim i Zygmuntem Balickim. Działał również w Polskiej Macierzy Szkolnej oraz w Sokole.

Podczas I wojny światowej i okupacji niemieckiej Zagłębia został przez Niemców mianowany wiceprezesem Rady Okręgowej oraz przewodniczącym Rady Miasta Czeladzi. Był również członkiem sejmiku i wydziały powiatowego powiatu będzińskiego.

W 1922 w wyborach do Sejmu zdobył mandat poselski z listy Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej. W sejmie zasiadał w komisjach: administracyjnej, komunikacyjnej, ochrony pracy, przemysłowo-handlowej oraz robót publicznych. W 1927 wszedł w skład komisji nadzwyczajnej dla rewizji umów Ministerstwa Kolei.

Po zakończeniu kadencji w 1927 nigdy nie był już członkiem sejmu. Zmarł prawdopodobnie w połowie 1940.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]