Jan Krzystyniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Krzystyniak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1958
Zielona Góra

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
1978–1985 Falubaz Zielona Góra
1986–1988 Unia Leszno
1989–1993 Stal Rzeszów
1994–1997 Polonia Piła
1998 Iskra Ostrów Wlkp.
Jan Krzystyniak (biały kask) na Turnieju Sponsorów w Gnieźnie w 1991 roku

Jan Krzystyniak (ur. 14 marca 1958 w Zielonej Górze) – polski żużlowiec i trener sportu żużlowego.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Licencję żużlową zdobył w 1978 r. idąc śladami swojego brata bliźniaka, Alfreda. Do 1985 r. reprezentował barwy Falubazu Zielona Góra, kolejnymi jego klubami były: Unia Leszno (1986–1988), Stal Rzeszów (1989–1993), Polonia Piła (1994–1997) oraz Iskra Ostrów Wielkopolski (1998). Jest dziesięciokrotnym medalistą Drużynowych Mistrzostw Polski: pięciokrotnie złotym (1981, 1982, 1985, 1987, 1988), srebrnym (1984) oraz czterokrotnie brązowym (1979, 1986, 1996, 1997). W czasie swojej kariery czterokrotnie zdobył tytuły Mistrza Polski Par Klubowych, był również dwukrotnym srebrnym medalistą Indywidualnych Mistrzostw Polski (1988, 1989).

Odniósł szereg sukcesów w krajowych turniejach indywidualnych, m.in.:

Dwukrotnie awansował do finałów kontynentalnych Indywidualnych Mistrzostw Świata, w obu przypadkach zajmując XVI miejsca (Lonigo 1987, Norden 1990).

Po zakończeniu kariery żużlowej był trenerem m.in. w Unii Leszno, Włókniarzu Częstochowa i Starcie Gniezno[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Brat bliźniak Alfreda Krzystyniaka, również żużlowca.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Żużel. Trener Jan Krzystyniak poprowadził pierwszy trening. [dostęp 2009-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]