Jan Wojciech Osiecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Wojciech Osiecki
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1930
Brześć nad Bugiem

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 2009
Warszawa

profesor nauk technicznych
Specjalność: teoria drgań, dynamika maszyn
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1960

Habilitacja

1970

Profesura

1976

Doktor honoris causa
Politechnika Łódzka2001
Politechnika Świętokrzyska2004
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grób prof. Jana Osieckiego na cmentarzu Bródnowskim

Jan Wojciech Osiecki (ur. 18 sierpnia 1930 w Brześciu nad Bugiem, zm. 21 stycznia 2009 w Warszawie) – profesor Politechniki Świętokrzyskiej, mechanik specjalizujący się w teorii drgań, dynamice maszyn oraz zajmujący się sterowaniem pociskami rakietowymi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1948 rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Mechanicznym. Po studiach w 1954 rozpoczął pracę w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk.

W 1960 obronił rozprawę doktorską. Do 1963 był równolegle pracownikiem naukowym Wojskowej Akademii Technicznej. W latach 1963-72 pracował na Politechnice Warszawskiej.

W 1970 obronił rozprawę habilitacyjną. W 1972 zachęcony przez prof. Henryka Frąckiewicza rozpoczął pracę w Politechnice Świętokrzyskiej. W 1976 otrzymał tytuł profesora i został wybrany dziekanem Wydziału Mechanicznego Politechniki Świętokrzyskiej. Równolegle pracował w nieistniejącym już OBR "Skarżysko", oraz w PIMOT Warszawa.

Prof. Jan Osiecki wypromował 32 doktorów i wychował kilkunastu doktorów habilitowanych, z których dwóch uzyskało tytuł profesora. Napisał ponad 100 recenzji prac doktorskich i blisko 50 recenzji prac habilitacyjnych. Opublikował 12 monografii, książek i skryptów (wydanych w Polsce i za granicą), ponad 120 publikacji w czasopismach i materiałach konferencyjnych.

Został odznaczony wieloma odznaczeniami państwowymi, m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2000)[1] i odznaką Za Zasługi dla Kielecczyzny. W 2001 r. prof. Osiecki otrzymał tytuł Doktora Honoris Causa Politechniki Łódzkiej[2], a w 2004 r. Politechniki Świętokrzyskiej[3].

Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 52H, rząd 1, grób 21).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 2000 r. nr 31, poz. 644
  2. ’’Doktoraty honoris causa w PŁ. p.lodz.pl. [dostęp 2011-02-23].
  3. "Specjalne zagadnienia dynamiki i sterowania", Kielce 2004, ISBN 83-88906-16-X

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]