Janina Wolska-Bochenek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janina Wolska-Bochenek
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1921
Warszawa

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 2010
Warszawa

profesor doktor nauk matematycznych
Specjalność: równania calkowe
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1950
Politechnika Warszawska

Profesura

1962

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Warszawski Krzyż Powstańczy Krzyż Armii Krajowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej
Złota Odznaka „Za zasługi dla rozwoju przemysłu maszynowego”

Janina Wolska-Bochenek (ur. 13 stycznia 1921 w Warszawie, zm. 17 kwietnia 2010 tamże) – polska matematyczka, specjalistka w zakresie równania całkowego, współtwórczyni szkoły równań całkowych na Politechnice, kierownik Zakładu Równań Całkowych, w latach 1981–1984 wicedyrektorka Instytutu Matematyki ds. Nauki[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie Antoniego Wolskiego i Leokadii z Wiśnickich[2]. W 1938 ukończyła szkołę średnią i podjęła studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, które przerwał wybuch II wojny światowej. Od 1942 kontynuowała naukę na tajnych kompletach, które organizowali wykładowcy z Wydziału Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim, była łączniczką Armii Krajowej ps. „Muszka”[2]. W uznaniu odwagi i męstwa została odznaczona Warszawskim Krzyżem Powstańczym (1992) oraz Krzyżem Armii Krajowej (1998).

Po wojnie wyjechała do Krakowa, gdzie kontynuowała studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończyła w 1947 uzyskując stopień magistra filozofii ze specjalnością matematyka. Od początku 1949 była związana zawodowo z Wydziałem Mechanicznym PW, pracowała w Katedrze Matematyki pod kierunkiem prof. Witolda Pogorzelskiego. Pod kierunkiem prof. Pogorzelskiego przygotowała i przedstawiła rozprawę o równaniach całkowych i całkowo-różniczkowych, była jego pierwszym doktorantem. Od roku akademickiego 1951/1952 był adiunktem na Wydziale Lotniczym PW, od grudnia 1954 była docentem, a w lutym 1962 została profesorem nauk matematycznych. Działalność prowadziła w Instytucie Matematyki PW, ponadto była aktywnie w Polskim Towarzystwie Matematycznym. W 1991 przeszła na emeryturę, ale nadal utrzymywała współpracę z Wydziałem Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa PW[3].

Jej mężem był Bronisław Bochenek (1913–1973), profesor technologii lotniczej, prorektor PW, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[4].

Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 96-3-10,11)[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nekrolog, Gazeta Wyborcza 22 kwietnia 2010.
  2. ↑ a b Powstańcze Biogramy - Janina Wolska [online], www.1944.pl [dostęp 2024-03-06] (pol.).
  3. ↑ Prof. Janina Wolska-Bochenek, Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej
  4. ↑ Wykaz zmarłych profesorów Politechniki Warszawskiej, Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej, Pracownia Historyczna, Warszawa 1987
  5. ↑ Cmentarz Stare Powązki: BRONISŁAW BOCHENEK, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-03-06].
  6. ↑ a b Elżbieta Borysowicz (oprac.): Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej pochowanych na Powązkach w Warszawie. Warszawa: Politechnika Warszawska, 2015, s. 99–100. ISBN 978-83-7814-461-8. [dostęp 2024-03-06].
  7. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janina_Wolska-Bochenek&oldid=73072140”