Janowiczki (województwo małopolskie)

Janowiczki

wieś
Pomnik Bartosza Głowackiego
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	miechowski
Gmina	Racławice
Liczba ludności (2022)	198
Strefa numeracyjna	41
Kod pocztowy	32-222
Tablice rejestracyjne	KMI
SIMC	0264058
Położenie na mapie gminy Racławice Janowiczki
Położenie na mapie Polski Janowiczki
Położenie na mapie województwa małopolskiego Janowiczki
Położenie na mapie powiatu miechowskiego Janowiczki
50°18′47″N 20°14′14″E

Janowiczki – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Racławice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

4 kwietnia 1794 roku w Janowiczkach miała miejsce bitwa pod Racławicami. U stóp wzgórza zwanego Zamczyskiem – gdzie odbyła się bitwa – okoliczna ludność i wojsko usypała w 1934 r., kopiec Kościuszki. Wysokość kopca wynosi 13,80 m, u jego podstawy wmurowano w ziemię pamiątkową tablicę.

Na placu u podnóża Zamczyska w dwusetną rocznicę bitwy racławickiej, 22 maja 1994 roku odsłonięto pomnik Bartosza Głowackiego autorstwa Mariana Koniecznego. Obok znajduje się zabytkowy dworek i mogiła kosynierów oraz willa Walerego Sławka, premiera rządu II Rzeczypospolitej.

Pomnik Walerego Sławka

Części wsi

Integralne części wsi Janowiczki

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0264064	Podemłynie	część wsi
0264070	Zakościele	część wsi

Zabytki

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego:

• kopiec Kościuszki;
• Willa Walerego Sławka z lat 1934–1935. Położona jest w środkowej części wsi, po północnej stronie drogi prowadzącej z Racławic przez Janowiczki do Wrocimowic i Dziemięrzyc. Willa wzniesiona została przez przyjaciół Walerego Sławka wywodzących się z dawnej Organizacji Bojowej PPS, skupionych od 1928 r. w Bezpartyjnym Bloku Współpracy z Rządem Józefa Piłsudskiego. W 1958 r. willę przejęto na rzecz Skarbu Państwa, a w 1992 przeszła na własność gminy Racławice. Obecnie mieści się w niej m.in. Towarzystwo Ziemi Racławickiej. Willa wzniesiona została w duchu modernizmu i nawiązuje bryłą do architektury polskich dworków. Parterowa, z użytkowym poddaszem, wybudowana jest z cegły, z użyciem kamienia. Budynek nakrywa czterospadowy dach łamany. Od frontu poprzedzona jest gankiem o czterech kolumnach wspierających balkon poddasza;
• kopiec z fosami po średniowiecznej wieży rycerskiej typu motte – rezydencja na wzgórzu Zamczysko powstała zapewne w 1 poł. XIV w. Budowniczym zamku był Dziersław Karwacjan, ojciec Dziersława Karwacjana herbu Zadora, będącego w latach 1388–1403 stolnikiem sandomierskim. Od 1423 r. zamek posiadali potomkowie Dziersława, Jan i Dziersław Karwacjanowie. Około połowy XV w. zamek zaczął popadać w ruinę. W trakcie badań archeologicznych prowadzonych w latach 1978–1980 i 1983–1986 znaleziono w ruinach m.in. srebrny denar Władysława Łokietka, 5 zbrojników pancerza, kościane szpile i szydła, 2 kościane kołki do naciągu strun instrumentu. Z zamkiem i jego ostatnimi właścicielami Dziersławem i Zbigniewem wiąże się zapiska źródłowa z 1445 r. Otóż Stanisław z Ilikowic ukradł z zamku pawia wartości 10 grzywien (ówczesna cena blisko 5 koni), a ponadto płaszcz i stół. Sprawa znalazła swoje zakończenie w krakowskim sądzie.