Jean de Moulins
| Kardynał prezbiter | |
 Kardynał Jean de Moulins; fresk autorstwa Tommaso da Modena | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
nieznana (najpóźniej 1304) |
| Data i miejsce śmierci |
23 lutego 1353 |
| Miejsce pochówku | |
| Generał zakonu dominikanów | |
| Okres sprawowania |
30 maja 1349–17 grudnia 1350 |
| Inkwizytor Tuluzy | |
| Okres sprawowania |
1344–1348 |
| Wyznanie |
Rzymskokatolickie |
| Inkardynacja |
Zakon Kaznodziejski (O. P.) |
| Śluby zakonne |
przed 1344 |
| Kreacja kardynalska |
17 grudnia 1350 |
| Kościół tytularny |
S. Sabina (3 lutego 1351) |
Jean de Moulins (zm. 23 lutego 1353 w Awinionie) – francuski duchowny katolicki, dominikanin inkwizytor, kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z diecezji Limoges. Wstąpił do zakonu dominikanów w konwencie Brive w południowej Francji. Od 1344 do 1348 sprawował funkcję inkwizytora Tuluzy, podejmując energiczne działania przeciwko heretyckim beginom i waldensom. W 1347 został Mistrzem Świętego Pałacu, a 30 maja 1349 kapituła generalna zakonu dominikanów obradująca w Barcelonie obrała go na generała zakonu.
17 grudnia 1350 papież Klemens VI mianował go kardynałem prezbiterem. 3 lutego 1351 Jean de Moulins przybył do kurii papieskiej w Awinionie i otrzymał od papieża kościół tytularny S. Sabina. Uczestniczył w konklawe 1352 i zmarł w Awinionie krótko po jego zakończeniu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Etienne Blauze: Vitae paparum avenionensium, II, red. G. Mollat, Paryż 1928, s. 418-419
- Konrad Eubel: Hierarchia Catholica, I, Münster 1913, s. 19
