Jerzy Binkowski (pisarz)
Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1949 |
---|---|
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Jerzy Binkowski (ur. 25 czerwca 1949 w Gdyni[1]) – polski pisarz i poeta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[1].
Debiutował w roku 1980 na łamach Białostockiego Informatora Kulturalnego[2]. Od tego czasu ukazały się następujące tomiki wierszy autora: “Akord” (1983), “Krzyżowa droga” (1991), “Wygnanie Boga” (1992), “Głosy z pustyni” (1993), “W drodze z Damaszku” (1994), “To nieba odblask poraził człowieka” (1997), “Na drugą stronę białych brzóz” (2003). Jerzy Binkowski jest również autorem libretta i narratorem Kantaty Przemienienia (2013) skomponowanej przez Jakuba Milewskiego[3]. W 1994 został laureatem Nagrody Literackiej Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego. Jest członkiem warszawskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[1].
Jako reżyser realizował przede wszystkim teksty Joanny Kulmowej, m.in.: “Serce jak złoty gołąb”, “Bajka skrzydlata o czyśćcowej duszyczce”, “Niefruwak Piechotny”, “Dudek i gwiazda”, “Wio, Leokadio”, “Głupia Historia, czyli liście sarasafiksaty”, “Jaskółka niepokoju”. Reżyserował również “Króla Leara” Shakespeare’a oraz “Czekając na Godota” Becketta. Przez kilkanaście lat prowadził młodzieżową grupę teatralną “Boże Ziółka”. We współpracy scenicznej nauczycieli i uczniów X L.O. wystawił w marcu – 2005 r. “Antygonę” Sofoklesa, zaś w listopadzie – 2005 r. – “Gdzie złota kula?” wg tekstu Joanny Kulmowej z młodzieżą Zespołu Szkół Muzycznych[3].
W ramach idei Fundacji Edukacji i Twórczości, będąc kustoszem ogólnopolskiej nagrody artystycznej LAUR Izabelli Elżbiety z Poniatowskich Branickiej, dwukrotnie zorganizował wręczenie statuetki LAURU: w 2003 roku – Joannie Kulmowej[4] i Janowi Kulmie, zaś w 2004 roku – Barbarze Kilar i Wojciechowi Kilarowi[5].
Nagrody, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- 1991 – „Złota Buława Hetmańska” – ogólnopolski konkurs poetycki[6]
- 1991 – Nagroda Kuratora Oświaty w Białymstoku[6]
- 1992 – III nagroda w Łódzkiej Wiośnie Poetów[7]
- 1993 – Nagroda Literacka Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego za najlepszą książkę poetycką roku („Głosy z Pustyni”)[8]
- 1999 – Animator kultury – nagroda Przewodniczącego Rady Miasta Białegostoku[9]
- 2001 – Instruktor roku – nagroda Towarzystwa Kultury Teatralnej[6]
- 2002 – Medal Komisji Edukacji Narodowej[6]
- 2002 – Srebrny Krzyż Zasługi[6][10]
- 2005 – Animator kultury – Nagroda Przewodniczącego Rady Miasta Białegostoku (za całokształt dokonań)[11]
- 2022 – Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2022)[12][13]
- 2023 - Nagroda FENIKSA 2023 Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii literackiej.[14]
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]
- Akord – 1983[15]
- Krzyżowa droga – 1991[6][16]
- Wygnanie Boga – 1992[17]
- Głosy z pustyni – 1993[18]
- W drodze z Damaszku – 1994[19]
- To nieba odblask poraził człowieka – 1997[20]
- Na drugą stronę białych brzóz – 2003[21]
- Kantata Przemienienia – 2013 (autor libretta)[22]
- Kantata „Totus Tuus – całyM Twój” – 2017 (autor libretta)[23][24]
- Złoty ciężar snu – 2018[25]
- Wiejska ballada – 2020[26][27]
- Ave – 2022[28]
Publikacje w pracach zbiorowych[edytuj | edytuj kod]
- „Czy duchowość jest niewidzialna?”, s. 253–268 publikowane w: „Małe miasta – Duchowość pozakanoniczna”, Acta Collegii Suprasliensis, t. XXVIII, Białystok-Futoma-Supraśl 2020, ss.484.[29][30]
- „Stolicą ich serca była Polska”, s. 347–358, publikowane w: Małe miasta – Dom polski we wspomnieniach, Acta Collegii Suprasliensis, t. XXX, Białystok-Dynów-Supraśl 2021, ss.358.[31]
- Obrazki polskie – obrazy powodem do obrazy? Recenzja książki Elżbiety Morawiec „Obrazki polskie”, publikacja w “ARCANA” Kraków nr 133-134, rok wyd. 2017[32]
- Niepełnosprawni? – publikacja w NIKE Nr. 1/2001[33]
- Rozpalić się – hu-hu-ha, hu-hu-ha! – publikacja w „Bliżej przedszkola” Kraków, Luty 2011[34]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jerzy Binkowski | Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [online], sppwarszawa.pl [dostęp 2022-01-04] .
- ↑ 1993 Jerzy Binkowski [online], Białystok – Oficjalny Portal Miasta [dostęp 2022-01-15] (pol.).
- ↑ a b 18 listopada – spotkanie z Jerzym Binkowskim, poetą, psychologiem, reżyserem teatralnym [online], www.jp2muzeum.pl [dostęp 2022-01-15] .
- ↑ Joanna Kulmowa [online], culture, 4 kwietnia 2022 [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ Laur Izabelli Branickiej dla Wojciecha Kilara [online], Onet Wiadomości, 23 kwietnia 2004 [dostęp 2022-01-15] (pol.).
- ↑ a b c d e f Jerzy Binkowski | Nowy Napis [online], nowynapis.eu [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ Polska Bibliografia Literacka (PBL) [online], pbl.ibl.poznan.pl [dostęp 2022-06-11] .
- ↑ 1993 Jerzy Binkowski [online], Białystok – Oficjalny Portal Miasta [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ Laureaci Nagrody Przewodniczącego Rady Miasta Białystok dla Nauczycieli Animatorów Kultury. Kategoria – PDF Free Download [online], docplayer.pl [dostęp 2022-01-09] .
- ↑ Nadanie odznaczeń [online], Prawo.pl [dostęp 2022-06-30] .
- ↑ Nagroda Przewodniczącego Rady Miasta Białystok dla Nauczycieli Animatorów Kultury [online], Białystok - Oficjalny Portal Miasta [dostęp 2022-06-11] (pol.).
- ↑ Biesiada Literackia z odznaczonymi medalami Gloria Artis [online], instytutksiazki.pl, 21 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-30] (pol.).
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2022-12-11] .
- ↑ Wręczono nagrody Stowarzyszenia Wydawców Katolickich Feniks 2023 [online], dzieje.pl [dostęp 2023-04-27] (pol.).
- ↑ Jerzy (1949-) Binkowski , Akord, 1983 [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ Jerzy Binkowski , Krzyżowa droga, wydawca nieznany, 1995 [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ Wygnanie Boga jerzy binkowski – Tìm trên Google [online], www.google.com.vn [dostęp 2022-01-04] .
- ↑ Jerzy Binkowski , Głosy z pustyni, Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury, 1993, ISBN 978-83-900512-1-5 [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ Jerzy Binkowski , W drodze z Damaszku, Bernardinum, 1994, ISBN 978-83-901192-8-1 [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ Jerzy Binkowski , To nieba odblask poraził człowieka: tryptyk, Bernadinum, 1997, ISBN 978-83-86491-60-5 [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ Jerzy Binkowski , Na drugą stronę białych brzóz, Fundacja Edukacji i Twórczości, 2003, ISBN 978-83-918485-0-0 [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ Kantata przemienienia + CD [online], www.empik.com [dostęp 2022-01-15] (pol.).
- ↑ Premiera Kantaty „Totus Tuus – CałyM Twój...” [online], tatry.pl [dostęp 2022-01-15] .
- ↑ Kantata 'Totus Tuus – całyM Twój’ hołdem składanym Ojcu świętem [online], solidarni2010.pl [dostęp 2022-01-15] (pol.).
- ↑ Jerzy Binkowski , Złoty ciężar snu, BUK Wydawnictwo, 2018, ISBN 978-83-64922-78-7 [dostęp 2022-01-04] (ang.).
- ↑ Jerzy Binkowski , Wiejska ballada, Wydawnictwo Buk, 2020, ISBN 978-83-66465-10-7 [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ ‘Wiejska ballada’ Jerzego Binkowskiego [online], solidarni2010.pl [dostęp 2022-01-04] (pol.).
- ↑ Jolanta Maria Dzienis , „Ave” Jerzego Binkowskiego – nowa publikacja Książnicy Podlaskiej – Poeci w sieci [online] [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ Mariusz Zemło , Małe miasta. Duchowość pozakanoniczna, Białystok; Futoma; Supraśl: Wydawnictwo Uniwersytetu Białostockiego, 2020, ISBN 978-83-7431-625-5, OCLC 1225220082 [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ Mariusz Zemło , Repozytorium Uniwersytetu w Białymstoku, Uniwersytet (Białystok) .
- ↑ Małe Miasta. Dom polski we wspomnieniach (tom XXX), Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2021 .
- ↑ Arcana 133-134 [online], Ksiegarnia Wydawnictwa Arcana [dostęp 2022-06-11] (pol.).
- ↑ NIKE Nr 1/2001 [1].
- ↑ Rozpalić się – hu-hu-ha, hu-hu-ha! – Scenariusze zajęć i artykuły – Miesięcznik – Bliżej przedszkola [online], blizejprzedszkola.pl [dostęp 2022-06-11] (pol.).