Jerzy Ignatowicz

Jerzy Ignatowicz
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1914 ; Sejny
Data i miejsce śmierci	30 sierpnia 1997 ; Warszawa
	profesor nauk prawnych
	Specjalność: prawo cywilne, prawo rodzinne, prawo spółdzielcze
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1961 – prawo ; UMCS
Habilitacja	1964 – prawo ; UMCS
Profesura	1971 / 1977
	Doktor honoris causa; Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej – 1994
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Wydział Prawa i Administracji UMCS
Stanowisko	profesor zwyczajny
Okres zatrudn.	1960–1992
	Sędzia Sądu Najwyższego
Okres spraw.	1955–1984
	Odznaczenia

Jerzy Ignatowicz (ur. 27 sierpnia 1914 w Sejnach, zm. 30 sierpnia 1997 w Warszawie) – polski prawnik^[1], profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa cywilnego, prawa rodzinnego i prawa spółdzielczego, nauczyciel akademicki Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (UMCS), sędzia Sądu Najwyższego, doktor honoris causa (UMCS).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując dyplom magistra 12 czerwca 1936. Następnie odbył służbę wojskową. W 1938 rozpoczął aplikację sądową, którą ukończył w 1946^[2]. W 1939 został zmobilizowany. Trafił do obozu jenieckiego, z którego został zwolniony. Działał w ruchu oporu.

Po II wojnie światowej orzekał w różnych sądach, w tym w Sądzie Najwyższym (w latach 1955–1984).

Wykładał prawo cywilne na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 1960 został nauczycielem akademickim UMCS i był nim do przejścia na emeryturę. Tam w 1961 się doktoryzował na podstawie dysertacji „Dochodzenie praw stanu cywilnego”. W 1964 uzyskał stopień docenta (ówczesny odpowiednik habilitacji), przedstawiwszy dzieło „Ochrona posiadania”. W 1971 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1977 profesora zwyczajnego. W latach 1975–1989 kierował Zakładem Prawa Spółdzielczego i Organizacji Spółdzielczości. Wykłady prowadził do 1992. W 1994 został doktorem honoris causa UMCS. Specjalizował się w zakresie prawa rodzinnego, rzeczowego i spółdzielczego^[3]^[4].

Był członkiem Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów oraz Komisji do Spraw Reformy Prawa Cywilnego^[5]. Był autorem lub współautorem ustaw, m.in.: o księgach wieczystych i hipotece, o własności lokali, Prawa spółdzielczego, Prawa o aktach stanu cywilnego, nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z 1975.

W 1954 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej^[6].

Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[7].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Część ogólna prawa cywilnego, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1952.
Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1972.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1966.
Komentarz do ustawy o własności lokali, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1995.
Ochrona posiadania, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1963.
Ochrona posiadania i inne wybrane prace, Warszawa: LexisNexis Polska, 2014.
Odpowiedzialność materialna uspołecznionych zakładów pracy za wypadki w zatrudnieniu, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1955.
Prawo rodzinne, Warszawa, LexisNexis, 2000 (i wiele kolejnych wydań)
Prawo rodzinne. Zarys wykładu, Warszawa: PWN, 1987 (i wiele kolejnych wydań)
Prawo rzeczowe, Warszawa: PWN, 1976 (i wiele kolejnych wydań)^[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Ignatowicz Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-12-03] .
↑ Profesor dr hab. Jerzy Ignatowicz, dr h.c. UMCS (1914 – 1997). umcs.pl, 2014. [dostęp 2015-12-03]. (pol.).
↑ Wydział prawa i administracji UMCS ma 60 lat. lublin.gazeta.pl. [dostęp 2015-09-04].
↑ Prof. Jerzy Ignatowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-09-03] .^{[martwy link]}
↑ Nota biograficzna prof. dr. hab. Jerzego Ignatowicza na okładce książki: J. Ignatowicz, M. Nazar, Prawo rodzinne, wyd. II, LexisNexis, Warszawa 2006 ISBN 978-83-7334-643-7.
↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 30 grudnia 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 22, poz. 213).
↑ Cmentarz Stare Powązki: Brzeźniakiewiczowie, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-02-01] .
↑ Ignatowicz, Jerzy (1914-1997).. alpha.bn.org.pl. [dostęp 2015-09-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Profesor dr hab. Jerzy Ignatowicz, dr h.c. UMCS [online], phavi.umcs.pl, 2007 [dostęp 2023-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-15] .

[1] Ignatowicz Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-12-03] .

[2] Profesor dr hab. Jerzy Ignatowicz, dr h.c. UMCS (1914 – 1997). umcs.pl, 2014. [dostęp 2015-12-03]. (pol.).

[3] Wydział prawa i administracji UMCS ma 60 lat. lublin.gazeta.pl. [dostęp 2015-09-04].

[4] Prof. Jerzy Ignatowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-09-03] .^{[martwy link]}

[5] Nota biograficzna prof. dr. hab. Jerzego Ignatowicza na okładce książki: J. Ignatowicz, M. Nazar, Prawo rodzinne, wyd. II, LexisNexis, Warszawa 2006 ISBN 978-83-7334-643-7.

[6] Uchwała Rady Państwa z dnia 30 grudnia 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 22, poz. 213).

[7] Cmentarz Stare Powązki: Brzeźniakiewiczowie, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-02-01] .

[8] Ignatowicz, Jerzy (1914-1997).. alpha.bn.org.pl. [dostęp 2015-09-04].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]