Jerzy Rutowicz
| Data i miejsce urodzenia |
7 czerwca 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 2018 |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Iza Rutowicz |
| Lata aktywności |
od 1955 |
| Odznaczenia | |
| |
Jerzy Rutowicz (ur. 7 czerwca 1928 w Łodzi, zm. 3 lutego 2018 w Warszawie[1] lub w Legionowie[2]) – polski kierownik produkcji i producent filmowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie[3]. W 1951 roku Rutowicz podjął pracę w administracji w Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi. Następnie rozpoczął pracę w Zespole Autorów Filmów Fabularnych w Warszawie, Zjednoczonych Zespołach Realizatorów Filmowych oraz Przedsiębiorstwie Realizacji Filmów w Warszawie.
Karierę w przemyśle filmowym rozpoczął jako kierownik zdjęć w połowie lat 50 w Godzinach nadziei w reżyserii Jana Rybkowskiego. Później swoich sił próbował we współpracy realizatorskiej, reżyserskiej oraz jako II kierownik produkcji. Pracował przy ponad 80 produkcjach filmowych i telewizyjnych. Wśród nich znalazły się takie dzieła jak Pociąg[4] i Faraon Jerzego Kawalerowicza, Do widzenia, do jutra Janusza Morgensterna, Zaduszki Tadeusza Konwickiego, a potem – Nie ma mocnych i Kochaj albo rzuć.
W 1966 roku razem z Jerzym Bossakiem, Wandą Jakubowską, Janem Rybkowskim i Jerzym Kawalerowiczem stworzył Stowarzyszenie Filmowców Polskich. W latach 1987–89 był członkiem Komitetu Kinematografii. Od 1986 pełnił funkcję dyrektora Zespołów Polskich Producentów Filmowych.
Od 1997 był właścicielem firmy producenckiej Rutowicz Films Lamberts.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jego żoną była Iza Irena Rutowicz[5] – kostiumolog[6]. Brat operatora filmowego Wiesława Rutowicza, stryj aktora Rafała Rutowicza.
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
Kierownik zdjęć
- 1955 Godziny nadziei
Współpraca produkcyjna
- 1956: Wraki
- 1962: Mandrin, Le bandit gentilhomme
- 1999: Sturmzeit
Kierownictwo produkcji II
- 1957: Deszczowy lipiec
- 1958: Orzeł
- 1965: Faraon
- 1976: Dagny
Obsada aktorska
- 1958: Orzeł (jako oficer estoński)
Kierownik produkcji
- 1959: Pociąg
- 1959: Orzeł
- 1960: Do widzenia, do jutra
- 1963: Milczenie
- 1964: Upał
- 1966: Katastrofa
- 1969: Ruchome piaski
- 1970: Cyrograf dojrzałości
- 1970: Pogoń za Adamem
- 1971: Hydrozagadka
- 1971: Epilog norymberski
- 1973: W pustyni i w puszczy
- 1973: Na wylot
- 1973: Wniebowzięci
- 1973: Jezioro osobliwości
- 1974: Nie ma mocnych
- 1974: W pustyni i w puszczy
- 1976: Kazimierz Wielki
- 1977: Kochaj albo rzuć
- 1980: Zielony ptak
- 1981: Wojna światów - następne stulecie
- 1982: Zapach psiej sierści
- 1982: Hotel Polanów i jego goście
- 1984: Czas dojrzewania
- 1987: Misja specjalna
- 1989: Pozostaniemy wierni
- 1994: Wenn alle Deutschen schlafen
- 1995: Złote dno
- 1997: Charakter
- 1998: Żona przychodzi nocą (ros. Он не завязывал шнурки)
- 2004: Break Point
- 2004: Dywersant
- 2005: Święta polskie
- 2009: Whisky z mlekiem
- 2011: Kontrigra (tytuł oryginalny: Контригра)
Współpraca realizatorska
- 1969-1971: Wyzwolenie (ros. Освобождение; Oswobożdienije)
Współpraca reżyserska
- 1991: Dzieci Bronsteina (tytuł oryginalny: Bronsteins Kinder)
Organizacja zdjęć
- 2004: Dywersant
Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 1989, jako dyrektor "Zespołów Filmowych" – producenta filmu, otrzymał Europejską Nagrodę Filmową "Felixa" za "Krótki film o zabijaniu"[7][8].
Wyróżniony Nagrodą Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne w 2013[9][10].
Za swoją pracę został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Rutowicz nie żyje. Miał 89 lat. wp.pl. [dostęp 2018-02-05].
- ↑ Nie żyje Jerzy Rutowicz. Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2018. [dostęp 2018-02-05].
- ↑ Waldemar Kulesza: Encyklopedia Kto jest kto? : Polska 1992–93. s. 299.
- ↑ Łukasz Figielski, Bartosz Michalak: Prywatna historia kina polskiego. Wydawn. słowo/obraz terytoria, 2005, s. 162. ISBN 83-89405-53-9.
- ↑ 45 lat filmu „Sami swoi”. Express-Miejski.pl, 2012-08-27. [dostęp 2018-02-07]. (pol.).
- ↑ Iza Irena Rutowicz w bazie filmpolski.pl
- ↑ Stowarzyszenie Filmowców Polskich: Nie żyje Jerzy Rutowicz. 2018-02-07. [dostęp 2018-02-13].
- ↑ Waldemar Kulesza: Encyklopedia Kto jest kto?: Polska 1992-93. New Age Studio, 1992, s. 299. ISBN 83-900841-0-4.
- ↑ Laureaci Nagród Stowarzyszenia Filmowców Polskich 2013. Nagroda Specjalna dla Stanisława Janickiego!. 2013-12-19. [dostęp 2018-02-05].
- ↑ Nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich 2013 przyznane. Culture.pl, 2013-12-19. [dostęp 2018-02-05]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Kulesza: Encyklopedia Kto jest kto? : Polska 1992-93. Warszawa: New Age Studio, 1992, s. 418. ISBN 83-900841-0-4.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Rutowicz w bazie IMDb (ang.)
- Jerzy Rutowicz w bazie Filmweb
- Jerzy Rutowicz w bazie filmpolski.pl
- Jerzy Rutowicz w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)
- Jerzy Rutowicz w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Oczami Mistrzów (Notacje Archiwalne SFP) - Jerzy Rutowicz. SFPorgPL, 2017-07-28. [dostęp 2018-02-05]. (pol.).