Jerzy Szacki (duchowny)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Szacki
Proboszcz
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1884
Połomin

Data i miejsce śmierci

3 września 1957
Stany Zjednoczone

Administrator parafii św. Michała w Gdyni
Okres sprawowania

1932

Administrator parafii św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy
Okres sprawowania

1934–1939

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1910

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941)

Jerzy Szacki (ur. 26 kwietnia[a] 1884 w Połominie, zm. 3 września 1957 w Stanach Zjednoczonych) – polski duchowny rzymskokatolicki, proboszcz Wojska Polskiego II RP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 26 kwietnia 1884 w Połominie[2]. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1910. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do służby duszpasterskiej Wojska Polskiego. Służył jako kapelan wojskowy podczas wojny polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia kapelana (odpowiednik kapitana) ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923 pełnił funkcję kapelana garnizonu Inowrocław[5][6][7]. W 1924 był szefem Kierownictwa Rejonu Duszpasterstwa w Równem i jednocześnie był kapelanem garnizonu Równe-Sarny[8]. W 1928 pozostawał szefem KRD w Równem i sprawował stanowisko proboszcza tamtejszej parafii[9]. Został awansowany do stopnia starszego kapelana (odpowiednik majora) ze starszeństwem z 1 stycznia 1931[10]. W 1932 był administratorem parafii garnizonowej Marynarki Wojennej św. Michała w Gdyni-Oksywiu[11]. Od stycznia 1934 do 1939 był administratorem parafii wojskowej w Bydgoszczy[12][13][14]. Na stopień proboszcza został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 3. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania rzymskokatolickiego[14]. Był także rektorem kościoła św. Jerzego w Bydgoszczy.

W kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli[15]. Przebywał w kolejnych obozach jenieckich: XI B Braunschweig, Oflag IV B Königstein (od 5 października 1939) i Oflag IX C Rottenburg (od 9 grudnia 1939), a następnie obozach koncentracyjnych: Buchenwald (od 18 kwietnia 1940) i Dachau (od 7 lipca 1942)[15]. 29 kwietnia 1945 został wyzwolony[15].

Zmarł 3 września 1957 w Stanach Zjednoczonych[15].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 7 czerwca 1934 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia starszego kapelana ks. Jerzego Szackiego z „23 kwietnia 1884” na „26 kwietnia 1884”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 189.
  2. ↑ Polnische Feldgeistliche. hinterstacheldraht.jimdo.com. [dostęp 2016-01-14]. (niem.).
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1226.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1297.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1422.
  6. ↑ Proboszczowie parafii wojskowej w Inowrocławiu. inowroclaw.ordynariat.pl. [dostęp 2016-01-14].
  7. ↑ Kapelani wojskowi w 4 Pułku Artylerii Polowej. inowroclawfakty.pl. [dostęp 2016-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1292, 1294.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 841.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 407.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 898.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 14.
  13. ↑ Biskup Polowy w Parafii pw. Matki Bożej Dobrej Rady w Bydgoszczy. ordynariat.wp.mil.pl, 2005-02-27. [dostęp 2016-01-14].
  14. ↑ a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 405.
  15. ↑ a b c d Straty ↓.
  16. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 37.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Szacki_(duchowny)&oldid=69585885”