Jerzy Szczerbiński
Jerzy Szczerbiński (przed 1934) | |
major dyplomowany piechoty | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1936 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
40 Pułk Piechoty Dzieci Lwowskich |
Stanowiska |
oficer sztabu dywizji |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jerzy Szczerbiński[1] (ur. 12 listopada 1896 w Warszawie, zm. 4 października 1936 w Otwocku)[2] – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Najwyższej Komisji Opiniującej, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 40 pułk piechoty Dzieci Lwowskich[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 2133. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Pełnił wówczas służbę w 40 pułku piechoty[4]. W 1923 roku pełnił służbę w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 26 pułku piechoty we Lwowie[5]. Do jesieni 1925 roku pełnił służbę w 30 pułku Strzelców Kaniowskich w Skierniewicach, a od lata 1924 roku w Warszawie[6][7]. 1 listopada 1925 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza VI Kursu Normalnego[6]. 28 października 1927 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do dowództwa 23 Dywizji Piechoty w Katowicach na stanowisko oficera sztabu[8][6]. 19 marca 1928 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 155. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W latach 1931–1933 w Biurze Ogólno Administracyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[6][10][11][12]. 28 września 1933 roku otrzymał przeniesienie do 30 pułku Strzelców Kaniowskich w Warszawie[13][6]. W tym oddziale pełnił służbę do 1935 roku[14]. Do swojej śmierci pełnił służbę w Biurze Przemysłu Wojennego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. W 1936 roku awansował na majora. Zmarł 4 października 1936 roku w Otwocku[15].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Krzyż Kawalerski Orderu Gwiazdy Rumunii[16]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W ewidencji wojskowej figurował jako „Jerzy I Szczerbiński” dla odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie Jerzego II Szczerbińskiego, urodzonego 2 lutego 1897 roku, podporucznika rezerwy artylerii ze starszeństwem z 1 sierpnia 1920 roku, który w 1924 roku był oficerem rezerwy 18 Pułku Artylerii Polowej w Ostrowi Mazowieckiej. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 750, 866 i Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 671, 789.
- ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 139, 903.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 108.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 200, 440, 1499.
- ↑ a b c d e Kolekcja VM ↓, s. 4.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 197, 382.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 141, 225.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 52.
- ↑ Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku), Sztab Główny, Drukarnia Sztabu Generalnego, Warszawa 1931, s. 14, tu jako datę urodzenia podano „12 października” 1896 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 66, 431.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 1 lipiec 1933 r. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1933, s. 65.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 195.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 63.
- ↑ Nekrolog śp. majora dyplomowanego Jerzego Szczerbińskiego zamieszczony przez szefa i pracowników Biura Przemysłu Wojennego Ministerstwa Spraw Wojskowych w „Polsce Zbrojnej” nr 274 z 6 października 1936 roku, s. 4, natomiast w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 11 listopada 1936 roku, s. 32 podano, że zmarł 3 października 1936 roku.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk Nr 8/1931, s. 382
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Szczerbiński. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.68-5970 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-05-10].
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Rumunii
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1936
- Oficerowie 40 Pułku Piechoty Dzieci Lwowskich
- Oficerowie 30 Pułku Strzelców Kaniowskich
- Oficerowie 26 Pułku Piechoty (II RP)