Jerzy Szczerbiński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Gruzin (dyskusja | edycje) o 12:05, 8 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Jerzy Szczerbiński
major dyplomowany piechoty major dyplomowany piechoty
Data urodzenia

12 listopada 1896

Data i miejsce śmierci

4 października 1936
Otwock

Przebieg służby
Lata służby

do 1936

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

40 Pułk Piechoty Dzieci Lwowskich
26 Pułk Piechoty
30 Pułk Strzelców Kaniowskich
23 Górnośląska Dywizja Piechoty
Ministerstwo Spraw Wojskowych

Stanowiska

oficer sztabu dywizji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Kawaler Orderu Gwiazdy Rumunii

Jerzy Szczerbiński[1] (ur. 12 listopada 1896, zm. 4 października 1936 w Otwocku) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Najwyższej Komisji Opiniującej, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 40 pułk piechoty Dzieci Lwowskich[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 2133. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Pełnił wówczas służbę w 40 pułku piechoty[3]. W 1923 roku pełnił służbę w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 26 pułku piechoty we Lwowie[4]. Do jesieni 1925 roku pełnił służbę w 30 pułku Strzelców Kaniowskich w Skierniewicach, a od lata 1924 roku w Warszawie[5]. 1 listopada 1925 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza VI Kursu Normalnego. 28 października 1927 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do dowództwa 23 Dywizji Piechoty w Katowicach na stanowisko oficera sztabu[6]. 19 marca 1928 roku awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 155. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W latach 1931–1933 w Biurze Ogólno Administracyjnym Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[8][9][10]. 28 września 1933 roku otrzymał przeniesienie do 30 pułku Strzelców Kaniowskich w Warszawie[11]. W tym oddziale pełnił służbę do 1935 roku[12]. Do swojej śmierci pełnił służbę w Biurze Przemysłu Wojennego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. W 1936 roku awansował na majora. Zmarł 4 października 1936 roku w Otwocku[13].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji wojskowej figurował jako „Jerzy I Szczerbiński” dla odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie Jerzego II Szczerbińskiego, urodzonego 2 lutego 1897 roku, podporucznika rezerwy artylerii ze starszeństwem z 1 sierpnia 1920 roku, który w 1924 roku był oficerem rezerwy 18 Pułku Artylerii Polowej w Ostrowi Mazowieckiej. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 750, 866 i Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 671, 789.
  2. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 139, 903.
  3. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 108.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 200, 440, 1499.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 197, 382.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 141, 225.
  7. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 52.
  8. ↑ Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku), Sztab Główny, Drukarnia Sztabu Generalnego, Warszawa 1931, s. 14, tu jako datę urodzenia podano „12 października” 1896 roku.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 66, 431.
  10. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 1 lipiec 1933 r. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1933, s. 65.
  11. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 195.
  12. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 63.
  13. ↑ Nekrolog śp. majora dyplomowanego Jerzego Szczerbińskiego zamieszczony przez szefa i pracowników Biura Przemysłu Wojennego Ministerstwa Spraw Wojskowych w „Polsce Zbrojnej” nr 274 z 6 października 1936 roku, s. 4, natomiast w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 11 listopada 1936 roku, s. 32 podano, że zmarł 3 października 1936 roku.
  14. ↑ Dziennik Personalny MSWojsk Nr 8/1931, s. 382

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Szczerbiński&oldid=53166549”