Johann Heinrich Friedrich Link

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 12:19, 20 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Johann Heinrich Friedrich Link
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1767
Hildesheim

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1851
Berlin

Zawód, zajęcie

przyrodnik, botanik, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor

Alma Mater

Uniwersytet w Getyndze

Uczelnia

Uniwersytet w Rostocku, Uniwersytet Wrocławski, Uniwersytet Humboldta w Berlinie

Stanowisko

profesor

Odznaczenia

Johann Heinrich Friedrich Link (ur. 2 lutego 1767 w Hildesheim, zm. 1 stycznia 1851 w Berlinie) – niemiecki przyrodnik i botanik; nauczyciel akademicki związany z uniwersytetami w Getyndze, Rostocku, Wrocławiu i Berlinie.

Życiorys

Urodził się w 1767 roku w Hildesheim jako syn ministra Augusta Heinricha Linka (1738–1783), który zaszczepił w nim pasję do natury dzięki zbieranej przez siebie kolekcji obiektów przyrodniczych. Studiował medycynę i nauki przyrodnicze na Georg-August-Universität w Getyndze, gdzie uzyskał magisterium w 1789 roku na podstawie pracy pt. Flora der Felsgesteine rund um Göttingen. Jednym z jego wykładowców był znany przyrodnik Johann Friedrich Blumenbach (1752–1840), który stał się jego tutorem na uczelni (Privatdozent) w Getyndze.

W 1792 roku został pierwszym profesorem nowo powstałego wydziału chemii, zoologii i botaniki na Uniwersytecie w Rostocku[1]. W 1806 roku założył w Rostocku pierwsze laboratorium chemiczne w Seminargebäude. Pisał wiele artykułów i książek dotyczących najróżniejszych przedmiotów, takich jak: fizyka, chemia, geologia, mineralogia, botanika, zoologia, filozofia, etyka, prehistoria. Dwukrotnie wybierano go rektorem tej uczelni. W 1793 roku ożenił się z Charlotte Juliane Josephi (1768–1829), która była siostrą jego kolegi Wilhelma Josephi'ego (1763–1845). Podczas swojej podróży do Portugalii w latach 1797–1799 z innym znanym botanikiem i ornitologiem z Dreznahrabią Johannem Hoffmannseggiem doszedł do wniosku, że jego głównym zainteresowaniem naukowym będzie botanika. W 1800 roku został członkiem prestiżowej Leopoldiny, najstarszej akademii zajmującej się historią naturalną w Europie. W 1808 roku otrzymał nagrodę Akademii Petersburskiej za napisanie monografii zatytułowanej Von der Natur und den Eigenschaften des Lichts (pol. „Rodzaj i właściwości światła”).

Wraz z nowymi badaniami naukowymi oraz pracami jego reputacja w świcie nauki rosła i stała się powszechnie znana. W 1811 roku został mianowany profesorem chemii i botaniki na Königliche Universität we Wrocławiu, gdzie był dwukrotnie wybierany rektorem uczelni[2].

W 1815 roku przeprowadził się do Berlina, gdzie po śmierci Carla Ludwiga Willdenowa został profesorem historii naturalnej Friedrich-Wilhelms-Universität oraz dyrektorem Ogrodu Botanicznego (Hortus regius berolinensis), które to stanowiska zajmował aż do śmierci. W latach 1816–1817 był także rektorem tej uczelni[3]. Okres ten stał się najbardziej owocnym etapem jego życia akademickiego. Rozszerzył zbiory ogrodu do 14 tysięcy egzemplarzy roślin, wśród których wiele z nich to rzadkie gatunki. Pracował w ścisłej współpracy z Friedrichem Otto Cristophem (1783–1856), który był konserwatorem w ogrodzie botanicznym. W 1827 roku wspólnie z nim nazwał kaktusy z rodzajów Echinocactus i Melocactus. Z kolei większość nazw nadanych przez niego grzybom jest używana po dzień dzisiejszy, np. Cordyceps, Creopus, Fusarium, Leocarpus, Myxomycetes, Phragmidium.

Był członkiem Berlińskiej Akademii Nauk i wielu innych towarzystw naukowych, w tym Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk, która go wybrała na swojego członka zagranicznego w 1840 roku. W 1845 roku za swoją działalność został odznaczony pruskim orderem Pour le Mérite[4]. Miał rozległe zainteresowania, znał sanskryt i język arabski, praktykował też jako lekarz[5].

Wyedukował całe nowe pokolenie przyrodników, takich jak Christian Gottfried Ehrenberg (1795–1876). Przez całe życie wiele podróżował po kontynencie europejskim. Zmarł 1 stycznia 1851 roku w Berlinie mając prawie 84 lata.

Dorobek naukowy

Strona tytułowa Filicum species in horto regio Berolinensi cultae

Johann Heinrich Friedrich Link uchodził za jednego z ostatnich dziewiętnastowiecznych naukowców botaników, który posiadał wszechstronną wiedzę z zakresu nauk przyrodniczych. Jego najbardziej znanym dziełem jest Handbuch zur Erkennung der nutzbarsten und am häufigsten vorkommenden Gewächse (trzy tomy, wydane w latach 1829–1833). Do pozostałych jego dzieł należą:

  • Grundlehren der Anatomie und Physiologie der Pflanzen. (Göttingen 1807.)
  • Nachträge zu den Grundlehren etc. (Das. 1809.)
  • Die Urwelt und das Altertum, erläutert durch die Naturkunde. (Berl. 1820–1822; 2. Aufl., 1834.)
  • Das Altertum und der Übergang zur neuern Zeit. (Das. 1842.)
  • Elementa philosophiae botanicae. (Das. 1824; 2. Aufl. Lat. u. deutsch, 1837.)
  • Anatomisch-botanische Abbildungen zur Erläuterung der Grundlehren der Kräuterkunde. (Das. 1837–42. 4 Bde. Mit 32 Tafeln.)
  • Ausgewählte anatomisch-botanische Abbildungen. (Das. 1839–42. 4 Bde. Mit 32 Tafeln.)
  • Filicum species in horto regio Berolinensi cultae. (Das. 1841.)
  • Anatomie der Pflanzen in Abbildungen. (Das. 1843–47. 3 Bde. Mit 36 Tafeln.)

Przypisy

  1. Wykaz profesorów Uniwersytetu w Rostocku na stronie uczelni. [dostęp 12.02.2013]. (niem.).
  2. Wykaz rektorów Uniwersytetu Wrocławskiego. www.historische-kommission-muenchen-editionen.de. [dostęp 14.02.2013]. (niem.).
  3. Wykaz rektorów Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie. www.historische-kommission-muenchen-editionen.de. [dostęp 12.02.2013]. (niem.).
  4. Der Orden Pour le Mérite für Wissenschaft und Künste. Die Mitglieder des Ordens. Band I (1842–1881). Berlin: Mann Verlag, 1975, s. 122. (niem.).
  5. Butzin, Friedhelm, „Link, Heinrich Friedrich“, in: Neue Deutsche Biographie 14 (1985), s. 629

Bibliografia

  • Ernst Wunschmann: Link, Heinrich Friedrich. [w:] Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 18, Duncker & Humblot, Leipzig 1883, ss. 714–720

Szablon:Władca Szablon:Władca