Juwal Steinitz

Juwal Steinitz
‏יובל שטייניץ‎
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1958 ; Ramot ha-Szawim
	Minister finansów w II rządzie Netanjahu
Okres	od 31 marca 2009; do 18 marca 2013
Przynależność polityczna	Likud
Poprzednik	Roni Bar-On
Następca	Ja’ir Lapid
	Minister wywiadu w III rządzie Netanjahu
Okres	od 18 marca 2013; do 14 maja 2015
Przynależność polityczna	Likud
Poprzednik	Dan Meridor
Następca	Jisra’el Kac
	Minister ds. stosunków międzynarodowych w III rządzie Netanjahu
Okres	od 18 marca 2013; do 14 maja 2015
Przynależność polityczna	Likud
	Minister planowania strategicznego; w III rządzie Netanjahu
Okres	od 18 marca 2013; do 14 maja 2015
Przynależność polityczna	Likud
Poprzednik	Mosze Ja’alon
Następca	Ze’ew Elkin
	Minister infrastruktury narodowej; w IV rządzie Netanjahu
Okres	od 14 maja 2015
Przynależność polityczna	Likud
Poprzednik	Silwan Szalom
	Minister energii
Okres	od 17 maja 2020
Przynależność polityczna	Likud
Poprzednik	Silwan Szalom
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Juwal Steinitz, Juwal Szteinic (hebr.: יובל שטייניץ, ang.: Yuval Steinitz, ur. 10 kwietnia 1958 w moszawie Ramot ha-Szawim) – izraelski filozof i polityk, w latach 2009–2013 minister finansów, w latach 2013–2015 minister wywiadu, minister planowania strategicznego i minister ds. stosunków międzynarodowych, od 2015 minister infrastruktury narodowej, od 1999 poseł do Knesetu z listy Likudu^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 kwietnia 1958 w moszawie Ramot ha-Szawim^[1].

Służył w Brygadzie Golani, jest rezerwistą w Brygadzie Aleksandroni. Z wyróżnieniem ukończył filozofię na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie (bakalaureat, a następnie M.A.), doktorat (Ph. D.) uzyskał na Uniwersytecie Telawiwskim. Pracował jako wykładowca na Uniwersytecie w Hajfie^[1].

W wyborach parlamentarnych w 1999 nie dostał się do izraelskiego parlamentu^[1], jednak już 6 lipca objął mandat po rezygnacji Binjamina Netanjahu^[2]. Od 2003 z sukcesem kandydował w kolejnych wyborach. Zasiadał w Knesetach XIV, XV, XVI, XVII, XVIII, XIX, XX i XXI kadencji. Wraz z senatorem Jonem Kylem był współprzewodniczącym połączonej komisji obrony Knesetu i Kongresu Stanów Zjednoczonych^[1].

17 maja 2020 zaprzysiężony na ministra energii^[3].

Jest autorem publikacji naukowych w języku angielskim i hebrajskim^[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma troje dzieci, mieszka w Mewasseret Cijjon^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Juwal Steinitz (ang.) – profil na stronie Knesetu.
↑ Members of the Fifteenth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-01-24].
↑ Kneset, Twenty-Third Knesset: Government 35 [online] [dostęp 2020-05-18] .

[kneset-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Juwal Steinitz (ang.) – profil na stronie Knesetu.

[kneset15-2] Members of the Fifteenth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-01-24].

[3] Kneset, Twenty-Third Knesset: Government 35 [online] [dostęp 2020-05-18] .

[:1-4] w dniu zaprzysiężenia

[:2-5] Vice Prime Minister

[:3-6] Deputy Prime Minister

[:4-7] rwszych dni działania rządu

[zap-8] w dniu zaprzysiężenia

[:1-9] w dniu zaprzysiężenia

[:2-10] rwszych dni działania rządu

[:3-11] został ministrem

[1]

[2]

[3]

[A]

[B]

[C]

[D]

[A]

[A]

[B]

[C]

Premier	Binjamin Netanjahu
Premier rotacyjny	Beni Ganc
Ministrowie	Beni Ganc Micha’el Biton Miri Regew Gabi Aszkenazi Ofir Akunis Alon Szuster Cachi Hanegbi Jo’az Hendel Jechi’el Mosze Troper Juwal Steinitz Ze’ew Elkin Jo’aw Galant Gila Gamli’el Jisra’el Kac Juli-Jo’el Edelstein Ja’akow Litzman Penina Tamanu Amir Perec Ja’akow Awitan Rafi Perec Omer Jankelewicz Orli Lewi-Abekasis Arje Deri Orit Farkasz Hakohen Eli Kohen Awi Nissenkorn Amir Ochanna Jizhar Szaj Meraw Kohen Icik Szmuli Dawid Amsalem
Wiceministrowie	Fatin Mulla Gadi Jewarkan Jicchak Kohen Uri Maklew Jo’aw Ben Cur Me’ir Porusz Meszullam Nahari Jo’aw Kisz
Byli ministrowie rządu	Cippi Chotoweli Gilad Erdan Asaf Zamir