Karabin maszynowy Furrer M25
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja |
1925 – ? |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,5 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
30 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
1160 mm[1] |
| Długość lufy |
583 mm |
| Masa | |
| broni |
10,8 kg (z dwójnogiem)[1] |
| Inne | |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
450 strz/min |
| Zasięg skuteczny |
800 m[1] |
Furrer M25 – szwajcarski ręczny karabin maszynowy skonstruowany przez pułkownika A. Furrera, dyrektora państwowej fabryki broni strzeleckiej w Bernie. Produkowany od 1925 roku znajdując się na wyposażeniu armii szwajcarskiej.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Furrer M25 był zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o wykorzystanie krótkiego odrzutu lufy. Zamek ryglowany układem dźwigni (rozwiązanie podobne do zastosowanego w karabinach maszynowych Maxim), dźwignie obracały się w lewą stronę. Zastosowano tzw. wyrzut zamka (strzał następował przed całkowitym powrotem części ruchomych do przedniego położenia). Zasilanie z wymiennych magazynków przyłączanych z prawej strony broni. Lufa w perforowanej osłonie, zakończona tłumikiem płomieni. Kolba, łoże i chwyt pistoletowy drewniane. Broń wyposażona w dwójnóg z możliwością osadzania także na podstawie trójnożnej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.