Broń zespołowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obsługa karabinu maszynowego MG08. Od lewej: ładowniczy, celowniczy, dowódca.

Broń zespołowabroń strzelecka, która razem z amunicją jest etatowym wyposażeniem co najmniej dwóch żołnierzy[1][2].

Wchodzi w skład wyposażenia obsług, pododdziałów lub załóg. Przeznaczona do zwalczania pojedynczych i grupowych celów żywych i powietrznych, a także lekko opancerzonego sprzętu naziemnego[1].

Do broni zespołowej zalicza się:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 41. ISBN 83-86028-01-7.