Kirow (1977)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kirow
Ilustracja
Historia
Położenie stępki

27 marca 1974

Wodowanie

27 grudnia 1977

 MW ZSRR
Nazwa

Kirow

Wejście do służby

30 grudnia 1980

 MW Rosji
Nazwa

Kirow / Admirał Uszakow (od 1992)

Wycofanie ze służby

2001

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 24 000 t
pełna: 28 000 t

Długość

252 m

Szerokość

28,5 m

Zanurzenie

9,5 m

Napęd
2 reaktory jądrowe wytwarzające parę dla 2 turbin parowych o mocy 70000 KM każda
Prędkość

31 węzłów

Uzbrojenie
20 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych P-700 Granit
12 wyrzutni pocisków przeciwlotniczych S-300
2 wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Osa-M
1 działo 130 mm
8 dział 30 mm
10 wyrzutni torped kaliber 533 mm
2 wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych RBU-1000
Wyposażenie lotnicze
3 śmigłowce Ka-25 lub Ka-27
Załoga

740

Kirowradziecki a następnie rosyjski krążownik rakietowy z napędem atomowym projektu 1144. Okręt będący pierwszą z serii jednostką projektu 1144 wszedł do służby w grudniu 1980. Jednostkę nazwano imieniem działacza bolszewickiego Siergieja Kirowa. W 1992 imię okrętu zmieniono na "Admirał Uszakow" dla uczczenia żyjącego w latach 1744 - 1817 admirała Fiodora Uszakowa. Okręt wycofano ze służby w 2001 z powodu braku środków na remont i przebudowę.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Stępkę pod budowę pierwszego okrętu projektu 1144 położono w stoczni bałtyckiej w Leningradzie 27 marca 1974. Wodowanie nastąpiło 26 grudnia 1977, wejście do służby 30 grudnia 1980. Okręt przydzielono do Floty Północnej. Przez analityków NATO okręt został oznaczony jako BALCOM I. W 1990 w czasie gdy przebywał w rejonie Morza Śródziemnego na okręcie doszło do awarii reaktora atomowego w wyniku czego jednostkę przeniesiono do rezerwy.

W 1992 po rozpadzie Związku Radzieckiego z powodów politycznych zmieniono imię okrętu na "Admirał Uszakow". W 1999 na okręcie rozpoczął się remont. Ze względów finansowych w 2001 zdecydowano przerwać prace remontowe i ostatecznie wycofać jednostkę ze służby[1].

W 2003 podjęto decyzję o rozbiórce okrętu. We wrześniu 2004 podjęto decyzję o wybraniu biura projektowego Onega w celu opracowania projektu rozbiórki i dezaktywacji okrętu. Okręt oczekuje na rozbiórkę w porcie Siewierodwińsk. Koszt złomowania wynoszący 40 milionów dolarów zdecydowała się pokryć Norwegia. Dodatkowe 12 milionów dolarów należy wydać na przystosowanie składowiska przeznaczonego dla części siłowni atomowej okrętu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]