Koński Jar-Nutki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koński Jar-Nutki
Osiedle Warszawy
Ilustracja
Cześć zachodnia osiedla położona przy ul. Nutki, widok od południowego wschodu. Po prawej widoczna Kopa Cwila, w głębi osiedle SBM „Techniczna”
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Powierzchnia

ok. 0,073 km²

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, na dole znajduje się punkt z opisem „Koński Jar-Nutki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Koński Jar-Nutki”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Koński Jar-Nutki”
Ziemia52°09′48″N 21°01′33″E/52,163333 21,025833

Koński Jar-Nutki[1] lub Ursynów Północny-Koński Jar-Nutki[2]osiedle w dzielnicy Ursynów w Warszawie.

Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Osiedle Koński Jar-Nutki położone jest na stołecznym Ursynowie, na północy obszaru Miejskiego Systemu Informacji Ursynów Północny[3][4]. Jest usytuowane między ulicami: Wawrzyńca Surowieckiego, Zaolziańską, Doliną Służewiecką i aleją Komisji Edukacji Narodowej[4][5]. Jego powierzchnia wynosi ok. 7,3 hektara[4]. Osiedle przecinają ulice Koński Jar i Nutki[4]. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się park Romana Kozłowskiego[6] z Kopą Cwila[7].

Osiedle obejmuje jedenaście budynków wielorodzinnych położonych pod adresami: ul. Koński Jar 1, 2, 3, 4, 7, 8, 9 i 10 oraz ul. Nutki 1, 2 i 3/5[4]. Zabudowę uzupełnia budynek usługowy przy ul. Koński Jar 6[4], tzw. „Dom Rodzinny”[8] – pierwszy dom kultury na Ursynowie, w którym mieściły się przez pewien czas m.in. księgarnia Krajowej Agencji Wydawniczej oraz kawiarnia „Derby”[9]. Znajdują się tu też jeszcze dwa mniejsze budynki usługowe pod adresami Nutki 1a oraz Surowieckiego 2a/2b[4].

W 1960 w ramach rozbudowy Służewa, wówczas części dzielnicy Mokotów, wytyczono kilkanaście ulic i nadano im nazwy związane z muzyką. Jedną z nich była ulica Nutki[10]. Zaplanowane przy niej osiedle było częścią pasma rozwojowego Ursynów-Natolin[1]. Wybudowano je w technologii wielkopłytowej[11]. Jego projektantami byli Marek Budzyński (główny projektant), Jerzy Szczepanik-Dzikowski i Andrzej Szkop[11]. Przewodniczącym zespołu projektowego, który brał udział w konkursie ogłoszonym przez Stowarzyszenie Architektów Polskich jeszcze w 1970 roku, był Ludwik Borawski, jednak po jego śmierci w 1971 roku został zastąpiony przez Budzyńskiego[1]. Za plan pobliskiego parku zwanego Północnym oraz przebieg ulic Koński Jar i Nutki odpowiadał Andrzej Szkop, który był też autorem nazwy „Koński Jar”[1]. Oficjalnie nazwę Koński Jar nadano w 1975[12]. Oddane do użytkowania w 1977 roku budynki przy ul. Koński Jar były jednymi z pierwszych w ramach całego pasma Ursynów-Natolin, po bloku mieszkalnym przy ul. Puszczyka[1]. Narzucone z góry duże tempo prac budowlanych spowodowało, że początkowo zostały przekazane mieszkańcom bez ogrzewania[1].

W 1977 roku osiedle było częścią ursynowskiego pleneru rzeźbiarskiego[13]. Powstały tu rzeźby plenerowe Rodzina Ryszarda Stryjeckiego przy ul. Nutki[14], Ptak/Gołąb Stefana Wierzbickiego przy ul. Koński Jar 1[15] i płaskorzeźba Grajkowie Edmunda Majkowskiego na budynku przy ul. Koński Jar 6[16].

Osiedle uzyskało wyróżnienie w konkursie „Mister Warszawy” 1977 organizowanym przez dziennik Życie Warszawy[17].

Na terenie osiedla znajdują się dwa głazy narzutowe chronione od 1982 roku jako pomniki przyrody[18][19].

Osiedlem zarządza Spółdzielnia Mieszkaniowa „Koński Jar-Nutki”, która powstała w grudniu 1991 roku poprzez wydzielenie ze Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego „Ursynów”[5].

Na bloku przy ul. Nutki 3/5 znajduje się mural powstały w 2011 roku pt. Gwarszawa Szum Wrzawa przedstawiający kontur Pałacu Kultury i Nauki autorstwa grupy Twożywo[20]. Ściany trzech bloków zdobią murale z 2016 roku: ul. Nutki 1 – Jaskółki autorstwa Igora Chołdy (Aqualoopy)[21], ul. Koński Jar 3 – Rezerwat autorstwa kolektywu Takie Pany[22] i ul. Koński Jar 8 – Jerzykiada Marty Michalik[23]. Wszystkie „ptasie” dzieła zostały sfinansowane w ramach budżetu partycypacyjnego i wkomponowano w nie budki lęgowe dla ptaków[23].

Przy ul. Nutki mieszkał przez pewien czas główny architekt Ursynowa Północnego Marek Budzyński[1]. Zespół mieszkaniowy był tłem dla teledysku do utworu „Wiedziałem, że tak będzie” Molesty Ewenementu z 1998 roku[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Lidia Pańków, Bloki w słońcu. Mała historia Ursynowa Północnego, wyd. I, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2016, s. 14–15, 33–34, 84–85, 94–95, 166–167, ISBN 978-83-8049-312-4.
  2. Rada miasta stołecznego Warszawy, Uchwała nr XXV/697/2020 Rady miasta stołecznego Warszawy z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, 8 marca 2022, s. 54.
  3. Dzielnica Ursynów – Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [online] [dostęp 2021-08-31].
  4. a b c d e f g Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-07-12].
  5. a b Strona informacyjna SM "Koński Jar-Nutki" [online] [dostęp 2022-03-08].
  6. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 178793
  7. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 178198
  8. Wojciech Dąbrowski, Mój Ursynów – to już cztery dychy [online], 11 stycznia 2017 [dostęp 2022-03-12].
  9. Maciej Mazur, Ludzie i potwory [online], 7 lutego 2019 [dostęp 2022-03-12].
  10. Obwieszczenie Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej w m. st. Warszawie z dnia 23 maja 1960 r. w sprawie nadania nazw ulicom, „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. st. Warszawy”, 8 (56), 14 maja 1960.
  11. a b Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 921, ISBN 83-01-08836-2.
  12. Uchwała nr 34 Rady Narodowej m. st. Warszawy z dnia 24 listopada 1975 r. w sprawie nadania nazw ulicom, „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. st. Warszawy”, 16 (115), 30 grudnia 1975.
  13. Katarzyna Nowińska, Ursynowskie rzeźby – dekoracja i pamiątka [online], 11 sierpnia 2021 [dostęp 2022-03-12].
  14. Julia Dziubecka: Rodzina. Puszka − Warszawska Sztuka Publiczna. [dostęp 2022-03-12].
  15. Rzeźbyursynów. Puszka − Warszawska Sztuka Publiczna. [dostęp 2022-03-12].
  16. Grajkowie / inne / Edmund Majkowski [online], Puszka − Warszawska Sztuka Publiczna [dostęp 2022-03-12].
  17. Krystyna Krzyżakowa, Mister Warszawy 1977, „Stolica” (4 (1468)), Warszawa, 21 maja 1978, s. 9, ISSN 0039-1689.
  18. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Pomnik przyrody [online] [dostęp 2022-03-12].
  19. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Pomnik przyrody [online] [dostęp 2022-03-12].
  20. Gwarszawa Szum Wrzawa [online], Puszka − Warszawska Sztuka Publiczna [dostęp 2022-03-12].
  21. Jaskółki [online], Puszka − Warszawska Sztuka Publiczna [dostęp 2022-03-12].
  22. Rezerwat [online], Puszka − Warszawska Sztuka Publiczna [dostęp 2022-03-12].
  23. a b Jerzykiada [online], Puszka − Warszawska Sztuka Publiczna [dostęp 2022-03-12].