Kościół Świętej Trójcy w Kołbaskowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętej Trójcy w Kołbaskowie
A-483 z dnia 11.06.1956[1]
Ilustracja
Kościół Świętej Trójcy w Kołbaskowie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kołbaskowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Świętej Trójcy w Kołbaskowie

Wezwanie

Świętej Trójcy

Położenie na mapie gminy Kołbaskowo
Mapa konturowa gminy Kołbaskowo, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Kołbaskowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Kołbaskowie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Kołbaskowie”
Położenie na mapie powiatu polickiego
Mapa konturowa powiatu polickiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy w Kołbaskowie”
Ziemia53°20′07,19″N 14°26′23,86″E/53,335331 14,439961

Kościół Świętej Trójcy w Kołbaskowie – świątynia należąca do Parafii rzymskokatolickiej pw. Świętej Trójcy w Kołbaskowie, jest kościołem parafialnym.

Historia[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się XIV-wieczny kościół. Jest to późnoromańska budowla salowa, wzniesiona na planie prostokąta, bez wieży zachodniej. Elewacje ścian wymurowane są z w miarę regularnie ułożonych warstw kwadr granitowych o niewielkim tylko stopniu obróbki i o różnej wielkości. Jedynie uskokowe portale – południowy (obecnie zamurowany) i nieistniejący już dzisiaj zachodni – a także narożniki, wykonano z dokładniej obrobionych kwadr granitowych.

Elewacja wschodnia posiada charakterystyczny dla tego okresu układ trzech wąskich, ostrołukowych, rozglifionych na zewnątrz okien, z których środkowe jest nieco wyższe. Jej szczyt natomiast ozdobiony jest piramidalną blendą w obramieniu ceglanym. Elewacja zachodnia ze szczytem przesłonięta jest przez dobudowaną w XVIII wieku wieżę, nakrytą płaskim dachem namiotowym. W wieży znajduje się główne wejście do kościoła

W elewacji południowej zachował się relikt pierwotnego okna o ościeżach kamiennych i łuku zamknięcia mniej ostrym jak w pozostałych obmurowanych oknach. Także zachowany portal południowy ma tylko nieznacznie załamaną archiwoltę.

Świątynia posiada strop drewniany i nakryta jest ceramicznym dachem dwuspadowym. W roku 1984 przeprowadzono restaurację świątyni. Odbito wówczas tynki zewnętrzne, odsłonięto wątek gotycki ścian i okien. We wnętrzu odnowiono posadzkę, strop, ściany, odkryto portal południowy. Wykonano również nowe oszklenie witrażowe. Uporządkowano także plac kościelny otoczony kamienno-ceglanym murem.

Wyposażenie kościoła:

Kościół oraz dawny przykościelny cmentarz z ogrodzeniem znajdują się w rejestrze zabytków (nr. rej. A-483 z 11.06.1956 i 15.09.2014)[1].

Zdjęcia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 88 [dostęp 2015-09-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]