Kościół św. Bonifacego w Zgorzelcu
| kościół parafialny | |||||||||||||||
 widok ogólny | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Zgorzelec | ||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
5 czerwca | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Zgorzelca  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego  | |||||||||||||||
 51°08′52,06″N 15°00′36,01″E/51,147794 15,010003
| |||||||||||||||
Kościół świętego Bonifacego – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Zgorzelec diecezji legnickiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budowla powstała według projektu inżyniera B. Sandera. Kamień węgielny pod budowę świątyni został wmurowany w dniu 26 maja 1929 roku, a w dniu 11 maja 1930 roku budowla została konsekrowana przez księdza kardynała Adolfa Bertrama z Wrocławia i oddana przez niego pod szczególną opiekę św. Bonifacego – głównego Patrona Niemiec. Świątynia należała do parafii św. Krzyża w Görlitz i pełniła funkcję Kościoła garnizonowego. Od dnia 1 grudnia 1940 roku kościół należał tylko do archidiecezji wrocławskiej.
Po zakończeniu II wojny świątyni w latach 1962–1968 wnętrze świątyni zostało przebudowane: zostały ustawione figury: św. Wojciecha i św. Stanisława – Patronów Polski), wnętrze zostało wymalowane i ufundowane zostały nowe dzwony. Obecny wystrój budowli powstał w latach 2000–2002 i jest związany z prezbiterium przystosowanym dla potrzeb odnowionej liturgii soborowej. Od 1973 roku świątynia jest kościołem dekanalnym, a w latach 1990–1999 pełniła funkcję kościoła garnizonowego[1].