Kościół św. Idziego w Nymburku

Kościół świętego Idziego
Kostel svatého Jiljí
	; Widok na kościół od strony prezbiterium
Państwo	Czechy
Kraj	środkowoczeski
Miejscowość	Nymburk
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki (łaciński)
Wezwanie	św. Idziego
Wspomnienie liturgiczne	1 września
Historia
Data zakończenia budowy	lata 90. XII wieku
Dane świątyni
Styl	gotyk
Świątynia; • materiał bud.	; • głównie czerwona cegła
Wieża kościelna; • liczba wież; • wysokość wież	; 1; 66 m
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
Liczba naw	3
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; wbudowana
	Położenie na mapie kraju środkowoczeskiego Kościół świętego Idziego
	Położenie na mapie Czech Kościół świętego Idziego
	50°11′09,5″N 15°02′37,7″E/50,185972 15,043806
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętego Idziego (cz. Kostel svatého Jiljí) – rzymskokatolicka świątynia w czeskim mieście Nymburk.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowę kościoła ukończono w latach 90. XIII wieku. Pierwotnie nosił wezwanie św. Mikołaja. Prawdopodobnie w 1370 roku do północnej ściany prezbiterium dostawiono kaplicę św. Doroty, a w XVI wieku do południowej nawy dostawiono kruchtę^[1]. W 1610 roku w wieżę trafił piorun, co spowodowało pożar tej części kościoła. Dzwony uległy stopieniu^[2]. Podczas wojny trzydziestoletniej wezwanie zmieniono na obecne^[3]. Budowla spłonęła w 1686 roku, w 1693 wspomina się o odbudowie kościoła i nadaniu mu barokowych form. W latach 1859-1866 świątynię zregotycyzowano według planów Bernharda Gruebera, dodając jednocześnie neogotyckie elementy^[1]. Kościół odrestaurowano ponownie w latach 1913-1918 według projektu Kamila Hilberta^[3], usuwając detale neogotyckie, w związku z czym od nowa zbudowano sklepienie prezbiterium^[1].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Gotycka bazylika, trójnawowa. Wbudowana w południową nawę wieża ma wysokość 66 metrów^[3]. Nad portalem głównym znajduje się figura Madonny dłuta Štěpána Zálešáka. Ołtarz główny zdobi obraz przedstawiający świętego Idziego, patrona kościoła, namalowany w 1701 roku. Po bokach znajdują się dwie figury ukazujące świętych Piotra i Pawła z 1761 roku. Ołtarze boczne wykonano w latach 60. XX wieku. W prezbiterium znajduje się nagrobek rodziny Hlavniców z 1599 roku^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Kostel sv. Jiljí - popis kostela, chrámu, historie [online], www.hrady.cz [dostęp 2021-08-26] (cz.).
↑ IvanaI. Šmejdová IvanaI., Kostel svatého Jiljí zaujal i Hrabala, „Nymburský deník”, 27 września 2017 [dostęp 2021-08-27] (cz.).
↑ ^a ^b ^c Kostel sv. Jiljí v Nymburku [online], www.kudyznudy.cz [dostęp 2021-08-26] (cz.).

[:0-1] Kostel sv. Jiljí - popis kostela, chrámu, historie [online], www.hrady.cz [dostęp 2021-08-26] (cz.).

[2] IvanaI. Šmejdová IvanaI., Kostel svatého Jiljí zaujal i Hrabala, „Nymburský deník”, 27 września 2017 [dostęp 2021-08-27] (cz.).

[:1-3] Kostel sv. Jiljí v Nymburku [online], www.kudyznudy.cz [dostęp 2021-08-26] (cz.).

[1]

[2]

[3]