Kościół św. Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Iwoniczu-Zdroju

Kościół świętego Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych

A-730 z dnia 30.06.1973 oraz A-1109 z 28.02.2013
kościół filialny
Widok od frontu
Państwo	Polska
Miejscowość	Iwonicz-Zdrój pl. Wojciecha Oczki
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Iwona
Wezwanie	św. Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych
Wspomnienie liturgiczne	19 maja i pierwsza niedziela lipca
Historia Data zakończenia budowy 1895 Fundator hrabia Załuski
Dane świątyni Styl neogotycki Architekt Favorger Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 8 (wieżyczki na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie Iwonicza-Zdroju Kościół świętego Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych
Położenie na mapie Polski Kościół świętego Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Kościół świętego Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego Kościół świętego Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych
Położenie na mapie gminy Iwonicz-Zdrój Kościół świętego Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych
49°33′44,5″N 21°47′25,9″E

Kościół świętego Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Iwona w Iwoniczu-Zdroju.

Świątynia została wzniesiona w 1895 roku. Ufundowana została przez hrabiego Załuskiego i zaprojektowana przez architekta austriackiego Favorgera. Gruntownie została wyremontowana w 1927 roku i latach 1948 – 52 po uszkodzeniach z okresu Ii wojny światowej – zatarte zostały wówczas częściowo cechy stylowe. W 1995 roku została połączona z nową świątynią dobudówką.

Jest to budowla drewniana, trzynawowa, posiadająca konstrukcję słupowo – ramową. Świątynia nie jest orientowana i została zbudowana w stylu neogotyckim. Kościół jest bazyliką posiadającą wydzielone po bokach niższe nawy. Prezbiterium nie jest wydzielone z nawy i jest zamknięte prostokątnie. Fasada frontowa posiada trzy wejścia i jest zwieńczona trójkątnym szczytem. Świątynia jest nakryta dachem jednokalenicowym, pokrytym blachą, na dachu znajdują się dwie ośmioboczne wieżyczki na sygnaturkę, zwieńczone blaszanymi ostrosłupowymi dachami hełmowymi. Wnętrze jest podzielone na trzy części dwoma rzędami słupów z arkadami po trzy sztuki. Strop posiada przekrój trójkąta i dekorację kasetonową. Prospekt organowy reprezentuje styl neogotycki i został wykonany na z początku XX wieku. Ołtarz główny został zbudowany w stylu neogotyckim, natomiast dwa ołtarze boczne powstały pod koniec XIX wieku i zostały zbudowane w stylu eklektycznym.