Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Karsiborze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Karsiborze
A-344 z 12.08.1961
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Karsibór

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Wawrzyńca w Rudkach

Wezwanie

Narodzenie Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie gminy wiejskiej Wałcz
Mapa konturowa gminy wiejskiej Wałcz, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Karsiborze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Karsiborze”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Karsiborze”
Położenie na mapie powiatu wałeckiego
Mapa konturowa powiatu wałeckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Karsiborze”
Ziemia53°21′10,8″N 16°23′51,1″E/53,353000 16,397528

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Karsiborze – nieczynny kościół położony w północno-wschodniej części wsi Karsibór (powiat wałecki, województwo zachodniopomorskie). 12 sierpnia 1961 został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 344 (obecnie jest to numer 757)[1]. Należy do parafii św. Wawrzyńca w Rudkach.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nowy kościół z 1987

Prawdopodobnie świątynia chrześcijańska istniała we wsi (założonej przez Golców z Kłębowca) już w 1565, a w 1629 obsadzona była przez pastorów protestanckich, m.in. znanych z zapisów Daniela Batheniusa i Johanna Schefflera. W 1817 karsiborską gminę protestancką przyłączono do gminy w Golcach.

W 1819 zbudowano nowy kościół z muru pruskiego, który istnieje do dziś. Na przełomie XIX i XX wieku wymieniono całkowicie ścianę zachodnią na ceglaną i wstawiono część nowych okien w całym budynku.

Kościół został poświęcony 8 września 1945, a w 1946 przeniesiono do niego zabytkowy, barokowy ołtarz ze świątyni w Wielbokach. Budynek był konserwowany w 1960, a rok później wpisano go do rejestru zabytków. W 1978 dobudowano do kościoła przybudówkę, a około 1981 wyremontowano dach[2].

W 1987 w pobliżu kościoła wybudowano nową świątynię[3] murowaną i od tego czasu stary kościół popada w ruinę[2].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Salowy obiekt wzniesiono na planie prostokąta z muru pruskiego (cegła palona), na cokole z głazów narzutowych. Ściana zachodnia jest w całości wykonana z cegły, pochodzącej z przełomu XIX i XX wieku (została wówczas zupełnie wymieniona łącznie z wstawieniem nowej stolarki okiennej i drzwiowej). W trakcie tego remontu wydzielono wewnętrznymi ścianami kruchtę pod emporą organową. Od wschodu istnieje zakrystia z dachem pulpitowym, a od zachodu przybudowana jest sześciokątna wieża z iglicowym dachem, o jedną kondygnację wyższa niż korpus nawowy kryty dachem naczółkowym. Część ścian oszalowana jest deskami[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]