Kościół Przemienienia Pańskiego w Hermanowiczach
 212Г000833
| |||||||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||||||||||||||||||
| 55°24′59″N 27°43′54″E/55,416389 27,731667 | |||||||||||||||||||||
Kościół Przemienienia Pańskiego – rzymskokatolicki kościół w Hermanowiczach, w diecezji witebskiej. Wzniesiony w 1787, reprezentuje styl baroku wileńskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świątynia została ufundowana w 1787 przez właściciela miejscowych dóbr, starosty gabrielowskiego Ignacego Szyryna. Początkowo nie był to kościół parafialny; taki status miał od 1810. Obiekt był nieprzerwanie czynny do 1948, gdy władze radzieckie aresztowały proboszcza ks. Jana Grabowskiego, a świątynię poleciły zaadaptować na cele świeckie[1]. Figurę maryjną z ołtarza przewieziono do muzeum[1]. Kościół został zwrócony wiernym w 1988 i w tym samym roku powtórnie poświęcony[1].
W literaturze wezwanie kościoła bywa błędnie podawane jako Zwiastowanie; z archiwum kościelnego wynika jednak, że święto patronalne obiektu przypada w dniu Przemienienia Pańskiego[1].
Przy kościele znajdują się groby pięciu żołnierzy polskich poległych w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół reprezentuje styl baroku wileńskiego[1]. Został wzniesiony na planie prostokąta, z półkoliście zamkniętym prezbiterium i dwiema łączącymi się z nim zakrystiami, także prostokątnymi. Na elewacji kościoła wznoszą się dwie pięciokondygnacyjne wieże zwieńczone płaskimi hełmami. Dwie najwyższe kondygnacji wież cechuje wygięta linia gzymsów i ścięte naroża. Elewacja frontowa zdobiona jest ponadto pilastrami, gzymsami i bogatymi obramowaniami okien. Fasadę wieńczy trójkątny szczyt z wolutami położony pomiędzy wieżami, nieco względem nich cofnięty. Kościelną nawę kryje sklepienie kolebkowe. Na sklepieniu i części ścian zachowała się polichromia; przetrwała również dekoracja stiukowa na parapecie chóru muzycznego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Германавічы — парафія Перамянення Пана
- ↑ [OSR] Cmentarze i pomniki walk o utrwalenie granic (1918-21r.) : Hermanowicze (Германавічы) [online], www.rowery.olsztyn.pl [dostęp 2016-04-25].
- ↑ Grzegorz Rąkowski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997, s. 71, ISBN 83-904446-9-0, OCLC 835719268.