Kolcomysz dżibucka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolcomysz dżibucka
Acomys mullah[1]
O. Thomas, 1904[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

sztywniaki

Rodzaj

kolcomysz

Gatunek

kolcomysz dżibucka

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Kolcomysz dżibucka[5] (Acomys mullah) – gatunek ssaka z podrodziny sztywniaków (Deomyinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący na Półwyspie Somalijskim[4][6].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Kolcomysz dżibucka występuje we wschodniej Etiopii, południowej Erytrei, północnej Somalii (Somaliland) i Dżibuti (stąd nazwa)[4][7].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1904 brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Acomys mullah[2]. Holotyp pochodził z Harer, w Etiopii[6][7].

A. mullah był uznawany za synonim A. cineraceus lub A. cahirinus a także za podgatunek A. dimidiatus; w oczekiwaniu na rewizję taksonomiczną jest uznawany za odrębny gatunek[4]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[7].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Acomys: gr. ακη akē „ostry punkt”; μυς mus, μυός muos „mysz”[8].
  • mullah: pers. ‏ملا‎ mollâ „mułła”[9].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 106–134 mm, długość ogona 95–117 mm, długość ucha 14–18 mm, długość tylnej stopy 15–18 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[10].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Jest spotykana do wysokości 1000 m n.p.m., przeważnie poniżej 100 m n.p.m., a w depresyjnej Kotlinie Danakilskiej także poniżej poziomu morza. Preferuje nocny i naziemny tryb życia[10]. Preferuje tereny o bardzo skąpej szacie roślinnej, skaliste równiny i solniska. Jest owadożerna. Nie wiadomo, czy potrafi przetrwać w zaburzonym środowisku[4].

Populacja[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje kolcomysz dżibucką za gatunek najmniejszej troski. Obecnie nie są znane zagrożenia dla gatunku, oprócz przedłużających się okresów suszy. Nie jest znany trend rozwoju ani liczebność populacji, ale zasięg gatunku jest duży i nie zostały zidentyfikowane czynniki, które mogłyby zaszkodzić jego środowisku życia. Ze względu na niestabilną sytuację polityczną w regionie gatunkowi temu poświęcono niewiele badań, mało okazów jest znanych nauce[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Acomys mullah, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b O. Thomas. On a Collection of Mammals obtained in Somaliland by Major H. N. Dunn, R.A.M.C., with Descriptions of Allied Species from other Localities. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 14, s. 103, 1904. (ang.). 
  3. G. Dollman. A new spiny mouse from Somaliland. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 8, s. 259, 1911. (ang.). 
  4. a b c d e f D. Schlitter, Acomys mullah, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-28] (ang.).
  5. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Acomys (Acomys) mullah. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-28].
  7. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 440. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 75, 1904. (ang.). 
  9. J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2021-12-28]. (niderl.).
  10. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 601. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).