Kopa Bukowska
Kopa Bukowska, ze szlaku na Halicz | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
1320 m n.p.m. |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich | |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich | |
49°04′56,2″N 22°45′24,3″E/49,082278 22,756750 |
Kopa Bukowska (1320 m) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich, należący do grupy Tarnicy i Halicza.
Znajduje się w paśmie połonin, w grzbiecie ciągnącym się od Krzemienia do Halicza; oddzielają ją od tych szczytów płytkie przełęcze. Górę otaczają doliny: Roztok (od północy), Roztockiego (od wschodu) i Wołosatki (od południa)[1]. W okolicy szczytu występują skałki, nieco mniej licznie niż na Krzemieniu. Wierzchołek znajduje się poza ruchem turystycznym, jednak czerwony Główny Szlak Beskidzki na odcinku Przełęcz Goprowska – Halicz trawersuje południowy stok na wysokości ok. 1240 m.[1].
Ciekawa flora. Występują tutaj m.in. tak rzadkie w Polsce rośliny, jak: sesleria Bielza, wiechlina fioletowa i turzyca dacka. Występował także pierwiosnek Hallera i było to jego jedyne stanowisko w Polsce. Wyginął jednak[2].
-
Widok ze szlaku
-
Widok z Tarnicy
-
Kopa Bukowska (z lewej), widok z doliny górnego Sanu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.